Witam serdecznie!
Pracuję jako pielęgniarka na stacji dializ. W zakresie moich obowiązków jest dopilnowanie aby dializowany pacjent otrzymał w czasie zabiegu odpowiedni rodzaj koncentratu. Koncentrat taki dostarcza nam technik w 10-litrowych karnistrach. Po zakończonej dializie reszta jaka zostanie w 'baniaku’ wynoszona jest przez technika i wylewana. Chcę nadmienić,że technik pracuje do godz.15.00/wcześniej było ich 3, lecz nastąpiła redukcja etatów / natomiast zabiegi dializacyjne trwają do 23.00. W związku z tym odpowiedzialność za koncentraty po godz. 15.00 /zresztą nie tylko za nie, lecz za sprawny sprzęt do dializy, bądź do kontroli stężenia jonów we krwi również/ spada na barki pielęgniarek. Po zakończonych dializach,razem z koleżanką pozbierałyśmy wszystkie w większości prawie pełne karnistry ze stacji na wózek transportowy i zwiozłyśmy do pomieszczenia przeznaczonego do opróżniania koncentratów,mieszczącego sie na parterze. Nie przeszkolone, zaopatrzone tylko w maski chirurgiczne opróżniłyśmy minimum 20 karnistrów. Już po kilku baniakach odczułam dolegliwości w dole brzucha i w okolicy lędżwiowej kręgosłupa. Powiedziałam o tym głośno. Ponieważ była juz 23.00 /piątek/ -koniec pracy udałam sie do domu. Nie spałam całą noc. Posiłkowałam się maścią i tabletkami p/bólowymi. Następnego dnia ból nie pozwalał mi na podstawowe czynności względem własnej osoby, nie wspominając o drobnych pracach domowych. Udałam się na pogotowie, gdzie dostałam zastrzyk, zrobiono mi rtg kręgosłupa, wypisano receptę i zalecono wizytę w por. ortopedycznej. Zgłosiłam ten fakt w swoim miejscu pracy, z zastrzeżeniem, że jest to skutek wykonywania zleconych mi obowiązków, które zresztą i tak do moich nie należą. Pytanie jest następujące: czy sprawa moja kwalifikuje sie jako wypadek przy pracy, czy też może być uznana jako wynik przewlekłego stanu zwyrodnieniowego toczącego sie od jakiegoś czasu. Jest to mój trzeci incydent bólowy lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Jedno jest pewne, gdybym nie przeciążyła kręgosłupa w wyniku zleconych prac, które i tak nie należą do moich obowiązków, do tego by nie doszło. Pytanie drugie: przecież nie mogę być ukarana dwukrotnie, po raz pierwszy -ciężką pracą i dodatkowymi obowiązkami, za które i tak nie mam wynagrodzenia, a po drugie- niższą płacą, ponieważ byłam zmuszona iść na L-4.
Będę wdzięczna za zainteresowanie i odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie
Dane adresowe autorki listu do wiadomości redakcji Portalu
Redakcja: Czy można umieścić Pani list w aktualnościach na Portalu? Myślę, że nie mam wiedzy, aby jednoznacznie odpowiedzieć na Pani pytanie. Opisany przez Panią problem dotyka wielu pielęgniarek i położnych. Może pani wypowiedź będzie początkiem dyskusji w zakresie interesującego Panią zagadnienia.
Pozdrawiam
Mariusz Mielcarek
Witam serdecznie!
Oczywiście Panie Mariuszu może Pan umieścić list na Portalu. Nie jestem jedyną pielęgniarką, którą dotknął ten problem. Bóle kręgosłupa, to nasz chleb powszedni. A przyczyna jest jedna…oszczędności firm, szpitali, które nie zatrudniają noszowych, sanitariuszy, osoby pomocnicze do transportu i przenoszenia chorych, bądź do prac, które nie mają nic wspólnego z opieka nad chorym. Jedyne rozsądne i racjonalne posunięcie, do którego są zdolni to oczywiście obciążyć tymi obowiązkami pielęgniarkę. Ona rzecz jasna na swoich barkach jest w stanie unieść każdą nieudolność urzędników, ministrów, rządzących i odpowiedzialnych za stan agonalny służby zdrowia. Potem powiedzieć, że wykształcenie mamy nie takie, że musimy drugi raz skończyć 'Medyk’ /oczywiście pod nazwą LICENCJAT/ nie należą nam się podwyżki, że przysięgałyśmy, że nie wypełniamy obowiązków służbowych i wreszcie,co sama usłyszałam od mojego przełożonego: 'może czas pomyśleć o innej pracy np. w przychodni….’. Dużo serca i profesjonalizmu wkładam w to co robię, kocham swoja pracę, pacjenci mnie lubią, ale….ci którzy nami rządzą zabiją każdy entuzjazm, każdą radość i pasję.
Pozdrawiam serdecznie i czekam na odpowiedź
