Wynagrodzenia

W publicznych zakładach opieki zdrowotnej, zasady wynagradzania pracowników reguluje rozporządzenie, którego załączniki stanowią, tabela stawek wynagrodzenia zasadniczego  oraz tabela zaszeregowania stanowisk pracy  pracowników pzoz z wyłączeniem pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych  oraz tabela zaszeregowania stanowisk pracy  pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych. Kolejnym załącznikiem jest wykaz stanowisk na których przysługuje dodatek funkcyjny. Rozporządzenie reguluje ponad to uprawnienia do dodatku za wysługę lat, z tytułu posiadania stopnia naukowego, za pracę w porze nocnej oraz wypłat nagrody jubileuszowej i odpraw. Ta regulacja prawna dotyczy pzoz prowadzonych w formie jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego, np. żłobków, przychodni, ośrodków zdrowia, których właścicielem jest miasto. Wynika z tego, że cytowana wyżej regulacja dotyczy znikomej ilości zakładów opieki zdrowotnej.

Natomiast w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej regulacją prawną, która określa zasady wynagradzania pracowników tych podmiotów jest ustawa o zakładach opieki zdrowotnej.

Ustawa zasady wynagradzania reguluje w bardzo wąskim zakresie, gdyż tylko regulije kwestie nagrody jubileuszowej, odprawy oraz dodatku za wysługę lat oraz dodatek za pracę w porze nocnej, niedziele, święta, dni wolne od pracy, a także dodatek za pracę w zespole wyjazdowym pogotowia ratunkowego. Natomiast ustalanie okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej, odpraw oraz dodatku do wysługi lat regulują zakładowe regulaminy wynagradzania poszczególnych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. W związku z tym należy podkreślić, że zasady wynagradzania pracowników w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej regulują zakładowe regulaminy wynagradzania.

Regulacją prawną mającą szczególne znaczenie w zakresie wynagradzania w publicznym sektorze ochrony zdrowia jest ustawa o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej tzw. ustawa 203. Ustawa ta reguluje podwyżki płac w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej.

W dniu 22 lipca 2006 roku sejm uchwalił ustawę o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń, która po falach straków wiosną 2006 roku miała zagwarantować 30% wzrost płac pielęgniarek i położnych.  Sejm znowelizował tą ustawę w dniu 7 marca oraz 5 września 2007 roku. Zobacz ujednolicony tekst  przedmiotowej ustawy. Dla pełnego obrazu w przedmiotowej sprawie należy zapoznać sie także z nowelizacją ustawy o zakładach opieki zdrowotnej z dnia 5 września 2007 roku, w której zobligowano zoz do przekazywania nie mniej niż 40% środków które zwiększają zobowiazanie NFZ wobec poszczegłonej jednostki ochrony zdrowia.

Więcej szczegółów w Informatorze Gazety i Portalu Pielęgniarek i Położnych - Podwyżki w ochronie zdrowia w latach 2006/2007 oraz 2008 i latach nstępnych.

Poprawka, którą wprowadzono do ustawy o podwyżkach na wniosek związków zawodowych pielęgniarek i położnych jest niewłaściwa i bardzo niebezpieczna dla naszej grupy zawodowej. Zniesiono bowiem ograniczenie wysokości podwyżki dla danego pracownika! W sytuacji zniesienia ograniczenia wysokości podwyżek, naturalnym postępowaniem środowiska lekarskiego będzie dążenie do zwiekszenia płac swojej grupy zawodowej kosztem np. pielęgniarek i położnych. Zobacz komentarz redakcyjny i przebieg debaty sejmowej.