Zespół Radców Prawnych Naczelnej Izby Lekarskiej przedstawił swoje stanowisko w związku ze zmianami, jaki nastąpią od 1 stycznia przyszłego roku w wyniku uchwalenia 27 października br. nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zmiana definicji pozarolniczej działalności gospodarczej powoduje, że lekarze i lekarze dentyści udzielający świadczeń na podstawie umów cywilno-prawnych, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, mogą zostać uznani za pracowników i, w konsekwencji, pozbawieni możliwości opodatkowania według stawki 19%, a także zostać zobowiązani do opłacania składek na ZUS w wyższej niż dotychczasowa wysokości.
W świetle nowych przepisów za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeśli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
- są one wykonywane pod kierownictwem, oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Samo tylko wykonywanie czynności pod kierownictwem, oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności, nie jest przesłanką wystarczającą do utraty statusu przedsiębiorcy. Do stwierdzenia, że podatnik świadczący usługi na zasadzie samozatrudnienia nie wykonuje pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy konieczne jest wystąpienie łącznie wszystkich ww. przesłanek.
NIL wystąpiła do Ministerstwa Finansów w sprawie interpretacji ww. zapisów w odniesieniu do kontraktów lekarzy i lekarzy dentystów, ale dotąd nie otrzymała odpowiedzi.
Zdaniem Zespołu Radców Prawnych NIL, dla uniknięcia negatywnych konsekwencji wynikających ze zmian ustawowych konieczne jest precyzyjne formułowanie umów łączących lekarzy i lekarzy dentystów z zakładami opieki zdrowotnej. W umowach tych należy przewidzieć (również w drodze aneksowania umów obowiązujących), że odpowiedzialność wobec pacjentów, związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, obciąża lekarza czy lekarza dentystę, będącego stroną umowy zawartej z ZOZ-em.
Przedstawione stanowisko nie jest wykładnią prawa i może nie być aprobowane przez organy skarbowe – zastrzega jednak Elżbieta Janczak, koordynator Zespołu Radców Prawnych NIL.
Zobacz też:
Umowy cywilnoprawne w zoz – samozatrudnienie