Dziś zbiera się komisja zdrowia szczecińskiej Rady Miasta. Temat obrad: sytuacja szczecińskich pielęgniarek szkolnych, które kilka miesięcy temu dowiedziały się, że muszą zapłacić podatek za użytkowanie gabinetów.

W niemal 200 szczecińskich szkołach pracują 44 pielęgniarki. Większość z nich zatrudnia firma 'Szkolmed’ i to właśnie ona ma zapłacić 20 tys zł podatku. Pielęgniarki zaprotestowały, bo boją się, że po opłaceniu podatku niewiele im zostanie. Wiele z nich myśli także o zmianie pracy. W szczecińskich szpitalach, brakuje personelu, a i płace są znacznie wyższe. Niedawno w szkołch zlikwidowano gabinety stomatologiczne. Ale brak pielęgniarek jest po prostu niebezpieczny. Poprzedni prezydent Szczecina Marian Jurczyk odmówił umorzenia opłat. Teraz wszystko w rękach radnych i nowego prezydenta.

źródło: www.tvp.pl

W dniu 5 września br. poseł złożył interpelację w sprawie polityki rządu w zakresie medycyny szkolnej w kontekście stanowiska Ministerstwa Finansów w kwestii opodatkowania nieruchomości szkolnych zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych. Poniżej przedstawimy odpowiedź ministerstwa finansów z dnia 17 października 2007 roku.

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów – z upoważnienia prezesa Rady Ministrów –

na interpelację w sprawie polityki rządu w zakresie medycyny szkolnej w kontekście stanowiska Ministerstwa Finansów w kwestii opodatkowania nieruchomości szkolnych zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych

   Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację Pana Posła Jacka Piechoty z dnia 5 września 2006 r. w sprawie polityki rządu w zakresie medycyny szkolnej, w związku ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów w kwestii opodatkowania nieruchomości szkolnych zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych, nadesłaną przy piśmie Sekretarza Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Pana Adama Lipińskiego z dnia 27 września 2006 r., znak: DSPRSU-4401-204/06, przedstawiam następujące stanowisko.

   Zwolnienie z podatku od nieruchomości dla szkół i placówek oświatowych określa art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844). Na podstawie powyższego przepisu zwolnione z podatku od nieruchomości są szkoły, placówki, zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli – publiczne jak i niepubliczne – oraz organy prowadzące te szkoły, placówki i zakłady, z tytułu zarządu, użytkowania lub użytkowania wieczystego nieruchomości szkolnych. Zwolnienie nie dotyczy jednak przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą inną niż działalność oświatowa.

   Mając na uwadze przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), określające działalność prowadzoną w ramach systemu oświaty, należy stwierdzić, iż obejmuje ona kształcenie i wychowanie dzieci i młodzieży. Działania, które powinien zapewnić system oświaty, określa art. 1 ww. ustawy. Są to m.in. działania zapewniające realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju, wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny, możliwość zakładania i prowadzenia szkół i placówek przez różne podmioty.

   Zgodnie z art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, ze zm.) działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania są działalnością w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. Świadczenia zdrowotne mogą być udzielane m.in. przez osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny lub przez grupową praktykę pielęgniarek.

   W świetle przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, ze zm.), a także ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, która dla określenia pojęcia działalności gospodarczej odwołuje się do przepisów tej ustawy, działalność w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych stanowi działalność gospodarczą.

   Zgodnie z art. 83a ustawy o systemie oświaty prowadzenie szkoły lub placówki oraz zespołu szkół lub placówek nie jest działalnością gospodarczą.

   Z punktu widzenia przepisów podatkowych, w tym przypadku ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nieruchomości zajęte na działalność w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych nie mogą być tak samo traktowane jak nieruchomości zajęte na działalność oświatową, w szczególności korzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego dla nieruchomości zajętych na działalność oświatową. Zgodnie z przepisami ustawy nie ma też podstaw, aby miejsce, gdzie udzielane są świadczenia zdrowotne, było kryterium decydującym o opodatkowaniu bądź zastosowaniu zwolnienia.

   Z powyższego wynika, że zwolnienie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie dotyczy nieruchomości lub ich części zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych.

   Zadania statutowe szkoły, o których mówi m.in. art. 67 ustawy o systemie oświaty, przewidują oprócz działań ściśle edukacyjnych szkoły także działania mające inny charakter. Wśród takich zadań jest zapewnienie uczniom możliwości korzystania z gabinetu profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej, ale także z zespołu urządzeń sportowych i rekreacyjnych oraz pomieszczeń administracyjno-gospodarczych. Omawiane zwolnienie z podatku od nieruchomości dotyczy jednak tylko nieruchomości zajętych na działalność oświatową. Interpretacja, zgodnie z którą ze zwolnienia korzystałyby nieruchomości zajęte na działalność statutową szkoły, nie znajduje uzasadnienia w przepisach ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

   Należy zauważyć, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych od 2003 r. przewiduje preferencyjne zasady opodatkowania nieruchomości zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. Obowiązuje w tym zakresie niska stawka podatku dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, której górna granica wynosi 3,71 zł od m2 powierzchni użytkowej budynku. Dla porównania stawka, jaką opodatkowane są budynki związane z inną działalnością gospodarczą, wynosi 18,43 zł od m2 powierzchni. Stawkę podatku obowiązującą na terenie określonej gminy ustala rada gminy w drodze uchwały, co oznacza, iż może obniżyć wysokość tej stawki dla nieruchomości szkolnych zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych. Rada gminy może również na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy wprowadzić inne niż wymienione w ustawie zwolnienia przedmiotowe, w tym dla nieruchomości szkolnych zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych.

   Należy również podkreślić, że do zapłaty podatku od nieruchomości jest obowiązany podmiot, który jest zgodnie z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podatnikiem tego podatku – w tym przypadku szkoła, a nie najemca lub użytkownik.

   Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości przechodzi na posiadacza nieruchomości tylko w przypadku nieruchomości lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeśli posiadanie wynika z umowy zawartej bezpośrednio z właścicielem.

   Umowy dotyczące korzystania z pomieszczeń szkolnych w celu udzielania świadczeń zdrowotnych przez pielęgniarki w szkole (np. umowy najmu), co do zasady, zawierane są ze szkołą. W związku z tym podatnikiem podatku od nieruchomości w stosunku do nieruchomości lub ich części zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych w omawianym przypadku jest szkoła, a nie podmioty prowadzące gabinety profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej. Podmioty te nie są więc zobowiązane do zapłaty podatku, a umowy przenoszące na nie faktyczny koszt zapłaty podatku mają charakter cywilnoprawny i nie powodują skutków w zakresie prawa podatkowego.

   Na zasadach prawa cywilnego kształtowane są również inne koszty związane z wykorzystywaniem nieruchomości na gabinety szkolne, np. opłaty z tytułu najmu lub dzierżawy. Ich wysokość uzależniona jest od umowy stron. Szkoła ma więc w tym przypadku pełną możliwość ukształtowania ww. obciążeń na takim poziomie, aby zachęcić do tworzenia i funkcjonowania gabinetów w szkole.

   Biorąc pod uwagę powyższe, Minister Finansów nie znajduje uzasadnienia do zmiany zasad opodatkowania nieruchomości zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych, w tym wprowadzenia zwolnienia dla nieruchomości szkolnych związanych z udzielaniem takich świadczeń.

Z poważaniem

Podsekretarz stanu

Jarosław Neneman

Warszawa, dnia 17 października 2006 r.