PROJEKT

USTAWA
z dnia …….….
o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych

 Art. 1. W ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1251 i 2020) w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pielęgniarka lub położna, które nie wykonują zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat, a zamierzają podjąć jego wykonywanie, mają obowiązek zawiadomić o tym właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych i odbyć trwające nie dłużej niż 6 miesięcy przeszkolenie pod nadzorem innej osoby uprawnionej do wykonywania odpowiednio zawodu pielęgniarki lub położnej, legitymującej się o najmniej 5-letnim doświadczeniem zawodowym, zwanej dalej „opiekunem”. Opiekuna wskazuje kierownik podmiotu, w którym odbywa się przeszkolenie. W okresie przeszkolenia pielęgniarka lub położna otrzymuje od podmiotu szkolącego wynagrodzenie w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r. poz. 847), pochodzące z Funduszu Pracy.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1473) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Ustawa określa sposób ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych, uwzględniający rodzaj wykonywanej pracy, kwalifikacje oraz sposób osiągania najniższego wynagrodzenia zasadniczego.”;
2) w załączniku do ustawy:
a) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) Pielęgniarka albo położna z tytułem magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo lub kierunkach pokrewnych mających zastosowanie w ochronie zdrowia, ze specjalizacją – 1,05”,
b) pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) Pielęgniarka albo położna z tytułem licencjata na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, ze specjalizacją – 0,95”.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia.

Uzasadnienie

1. Potrzeba i cel wydania ustawy.

Podstawowym celem projektu ustawy, jest przyznanie pielęgniarkom i położnym z tytułem magistra na kierunkach pokrewnych mających zastosowanie w ochronie zdrowia, ze specjalizacją – prawa do takiego samego współczynnika pracy, jaki przyznano w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych (dalej: ustawa z dnia 8 czerwca 2017 r.), pielęgniarkom lub położnym z tytułem magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, ze specjalizacją. Cel ten można zrealizować poprzez zmianę brzmienia pkt 7 w załączniku do ustawy oraz przyznanie wymienionym grupom zawodowym tego samego współczynnika pracy w wysokości 1,05. Nadto autorzy projektu w zmienionym pkt 8 załącznika uwzględnili słuszne postulaty pominiętej w ustawie grupy pielęgniarek lub położnych z tytułem licencjata, ze specjalizacją przyznając im współczynnik pracy w wysokości 0,95. 
W projekcie ustawy wnioskodawcy przedstawili także propozycję zmiany treści ustępu 1 w art. 26 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, regulującego sprawę powrotu pielęgniarki lub położnej do zawodu po okresie przerwy w wykonywaniu zawodu, polegający na przyznaniu w trakcie obowiązkowego przeszkolenia od podmiotu szkolącego wynagrodzenia
w wysokości minimalnego wynagrodzenia. Dotychczas przeszkolenia te trwające nawet do 6  miesięcy są bezpłatne, co zniechęca pielęgniarki i położne do powrotu do zawodu. A przecież chodzi przeważnie o pielęgniarki z długim stażem pracy, które z różnych powodów odeszły z zawodu. Zważywszy na niewystarczającą ilość pielęgniarek i położnych w polskiej służbie zdrowia przyznanie tej grupie prawa do płatnego przeszkolenia winno zachęcić do powrotu do zawodu.

2. Rzeczywisty stan w dziedzinie, która ma być unormowana oraz różnica pomiędzy dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym.

Przepisy ustawy z dnia z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych w ogóle nie uwzględniły pielęgniarek albo położnych z tytułem magistra na kierunkach pokrewnych mających zastosowanie w ochronie zdrowia, stąd zaszła potrzeba zmiany punktu 7 w załączniku do ustawy. Równocześnie w sposób odmienny i niesprawiedliwy uregulowały prawo do wzrostu miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego pielęgniarek albo położnych mających wyższe wykształcenie magisterskie i licencjackie. 
Pracownicy, którzy ukończyli wyższe studia zawodowe licencjackie uzyskując tytuł zawodowy pielęgniarki albo położnej są traktowani gorzej (uwzględnieni w załączniku w grupie absolwentów szkół średnich) niż pracownicy posiadający tytuł magistra pielęgniarstwa albo położnictwa.
Równocześnie ustawodawca w ogóle nie uwzględnił w załączniku do ustawy pielęgniarek albo położnych z tytułem magistra na kierunkach pokrewnych mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Z przepisu art. 7 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej wynika, że pielęgniarka (położna) uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej (położnych). W przypadku szkoły wyższej chodzi o ukończenie studiów magisterskich lub studiów wyższych zawodowych. Oznacza to, że dla ustawodawcy ukończenie jednej z wymienionych form studiów stanowi uzyskanie pełnych kwalifikacji zawodowych. 
Jednocześnie należy zwrócić uwagę na inny przepis traktujący o przedmiocie sprawy. Chodzi o ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1842, ze zmianami). Zgodnie z przepisami tej ustawy tytuł zawodowy licencjata, uzyskiwany jest na studiach pierwszego stopnia, czyli studiach licencjackich, które umożliwiają uzyskanie wiedzy i umiejętności w określonym zakresie kształcenia oraz przygotowują do pracy w  określonym zawodzie. Uzyskanie takiego tytułu uprawnia pielęgniarkę (położną) do konkursów (np. na pielęgniarkę oddziałową) ponieważ posiada kwalifikacje zawodowe wymagane do zajmowania różnych stanowisk, na równi z pielęgniarką (położną) która posiada tytuł naukowy magistra.
W przedstawionej sytuacji wnioskodawcy uważają, że nie ma podstaw prawnych do tak rażącego rozróżniania obu grup pielęgniarek (położnych) przy ustalaniu praw do wynagrodzenia oraz, że grupy te winny otrzymać współczynnik pracy odpowiednio w wymiarze 1,05 oraz 0,95.
Wreszcie projektodawcy zauważają, że zakwalifikowanie w załączniku do zmienianej ustawy danej grupy pielęgniarek (położnych) pod określony współczynnik pracy (1,05 lub 0,73) wywołuje rażące różnice w kwocie łącznej podwyżki wynagrodzenia zasadniczego jaka będzie dokonana w okresie do dnia 31 grudnia 2021 r. w stosunku do wynagrodzenia zasadniczego przed dniem 1 lipca 2017 r. Z odpowiedzi Ministra Zdrowia z dnia 4 września 2017 r. znak: DSP.070.12.2017.EK na interpelację posła Marka Sowy wynika, że w wymienionym okresie pielęgniarka (położna) z tytułem magistra, ze  specjalizacją otrzyma łącznie 2 868 zł podwyżki, gdy pielęgniarka (położna) z tytułem licencjata lub bez tytułu (czyli po szkole średniej), ze specjalizacją – tylko 1 099 zł. Oznacza to – wbrew cytowanym przepisom ustawy o zawodzie pielęgniarki i położnej, oraz ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym – że posiadanie tytułu licencjata w kwestiach wynagrodzenia zasadniczego nic nie daje, gdyż ustawodawca zrównał osoby z tym tytułem z osobami po szkole średniej pielęgniarskiej.
Przy okazji nowelizacji ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. projektodawcy proponują zmianę w ustawie o zawodzie pielęgniarki i położnej polegającej na zmianie brzmienia ust. 1 w art. 26 regulującego kwestię obowiązkowego przeszkolenia warunkującego powrót do zawodu pielęgniarki (położnej) po okresie 5-letniej przerwy.
Dotychczas przeszkolenia te trwające nawet do 6 miesięcy są bezpłatne, co zniechęca pielęgniarki i położne do powrotu do zawodu. A przecież chodzi przeważnie o pielęgniarki z długim stażem pracy, które z różnych powodów odeszły z zawodu. Zważywszy na niewystarczającą ilość pielęgniarek i położnych w polskiej służbie zdrowia przyznanie tej grupie prawa do płatnego przeszkolenia winno zachęcić do powrotu do zawodu. Należy zauważyć także, że w okresie przeszkolenia pielęgniarki (położne) wykonują obowiązki pracownicze, co winno być zrekompensowane choćby minimalnym wynagrodzeniem.  

3. Przewidywane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne i źródła finansowania.

Nowelizacja ustawy przyniesie pozytywne skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne, gdyż doprowadzi do równoprawnego traktowania przez ustawodawcę dwóch grup zawodowych (pielęgniarek i położnych) z uwagi na posiadanie tych samych kwalifikacji zawodowych. Zmiana ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej winna zachęcić do powrotu do zawodu pielęgniarki (położne) po okresie kilkuletniej przerwy, co także winno wywołać pozytywne skutki społeczne i gospodarcze.
4. Źródła finansowania, jeżeli projekt niesie obciążenia dla budżetu państwa lub jednostek samorządu terytorialnego Projekt ustawy niesie za sobą potrzebę zapewnianie dodatkowych środków w systemie ochrony zdrowia w Polsce. Środki te pokrywane będą z Funduszu Pracy. Wzrost wydatków budżetowych nie będzie znacząco odczuwany, gdyż będzie on niewielki (dotyczy niewielkiej grupy pracowników) a nadto będzie rozłożony na trzy lata po 1/3 co roku. W przypadku wprowadzenia wynagrodzenia w okresie przeszkolenia koszt ten obciąży podmiot szkolący.

5. Założenia projektów podstawowych aktów wykonawczych 

Projekt ustawy nie przewiduje wydania aktów wykonawczych.

6. Ocena zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej

Projekt ustawy nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.

źródło: sejm RP

Projekt złożony przez grupę posłów Nowoczesnej dotyczy zgodnie z uzasadnieniem – przyznania pielegniarkom i położnym z tytułem magistra na kierunkach pokrewnych mających zastosowanie w ochronie zdrowia, ze specjalizacją, prawa do takiego samego współczynnika pracy, jaki przyznano w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych, pielegniarkom lub położnym z tytułem magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, ze specjalizacją".