Interpelacja do ministra zdrowia w sprawie obsady karetek pogotowia ratunkowego
Szanowny Panie Ministrze! Z dniem 1 stycznia 2007 r. weszła w życie ustawa o ratownictwie medycznym. Zgodnie z zapisami tej ustawy budżet państwa będzie partycypował w kosztach działalności ËdawnegoË pogotowia ratunkowego, w części związanej z udzielaniem świadczeń zdrowotnych udzielanych na miejscu zdarzenia i transportu do szpitalnych oddziałów ratownictwa. Drugą ważną zmianą będzie obsada karetek pogotowia ratunkowego. Obsadę karetek pogotowia ratunkowego, które będą przez dyspozytora pogotowia kierowane np. do wypadku drogowego, będą stanowili dwaj ratownicy medyczni. Lekarze natomiast będą stanowili część zespołu ratunkowego kierowanego przez dyspozytora do nagłego zachorowania z zagrożeniem życia. Ratownicy medyczni są absolwentami uczelni medycznych z tytułem licencjata lub magistra i posiadają odpowiednie przygotowanie teoretyczne i praktyczne, aby wykonać wszystkie czynności przedlekarskie, zabezpieczyć medycznie poszkodowanego na miejscu wydarzenia oraz w drodze do szpitala. W Polsce obowiązują nadal pewne stereotypy, że w zespole ratunkowym karetki kierownikiem jest lekarz medycyny oraz że lekarz karetki pogotowia ratunkowego wypełnia zadania porad ambulatoryjnych podstawowej opieki zdrowotnej w porze wieczorowej i nocnej, włącznie z wypisywaniem recept.
Przedstawiony powyżej stan faktyczny uprawnia nas do złożenia na ręce pana ministra następujących pytań:
Jakie kwalifikacje i doświadczenie będzie musiał mieć dyspozytor pogotowia ratunkowego, aby decydować, czy wysyłać na miejsce zdarzenia medycznego karetkę bez lub z obsadą lekarza?
Czy nie będzie częsta sytuacja, że do zdarzenia medycznego będą wyjeżdżały dwie karetki pogotowia ratunkowego, jedna po drugiej, co może podrożyć działalność ratownictwa medycznego?
Dlaczego Ministerstwo Zdrowia nie przeprowadziło i nie przeprowadza w mediach publicznych, zobowiązanych do wypełniania misji społecznej, kampanii informacyjnej dla społeczeństwa o zmianach funkcjonowania ratownictwa medycznego?
Czy ratownicy medyczni w obawie, że uczestnik zdarzenia medycznego poza placówką opieki zdrowotnej będzie wymagał badania lekarskiego, nie będą każdego, któremu udzielą pomocy, przywozić do szpitalnych oddziałów ratownictwa medycznego?
Czy jest prawdą, że nadal ratownictwo medyczne nie funkcjonuje zgodnie z przyjętą przez Sejm ustawą, bo nie wydano jeszcze do ustawy o ratownictwie medycznym wszystkich przepisów wykonawczych?
Z poważaniem
Posłowie Maciej Świątkowski
i Teresa Piotrowska
Warszawa, dnia 22 stycznia 2007 r.
Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia – z upoważnienia ministra – na interpelację w sprawie obsady karetek pogotowia ratunkowego
Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu do interpelacji Pani Poseł Teresy Piotrowskiej oraz Pana Posła Macieja Świątkowskiego, przesłanego przy piśmie znak: SPS-023-6240/07, w sprawie obsady karetek pogotowia ratunkowego, uprzejmie informuję, iż zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 – ustawa o PRM) obecnie funkcjonują zespoły ratownictwa medycznego podstawowe oraz specjalistyczne. Jednocześnie art. 63 ustawy przewiduje, iż dysponenci jednostek dostosują skład zespołów ratownictwa medycznego do wymagań ustawy w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r.
Ustawa o PRM określa również wymagania dla dyspozytorów medycznych zarówno pod względem wykształcenia jak i doświadczenia zawodowego. W wymaganiach dla dyspozytora medycznego znalazł się przepis, który stanowi, iż osoba zatrudniona na tym stanowisku powinna mieć co najmniej 5 letni staż pracy przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych w pogotowiu ratunkowym, szpitalnym oddziale ratunkowym, oddziale anestezjologii i intensywnej terapii lub w izbie przyjęć szpitala. Ponadto, dyspozytor medyczny ma obowiązek doskonalenia zawodowego. Powyższe wymagania, jak również konieczność posiadania przez dyspozytora medycznego wykształcenia wymaganego dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu lub ratownika medycznego w opinii Ministerstwa Zdrowia dają gwarancję prawidłowości podejmowania decyzji. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy dotyczące lekarzy koordynatorów ratownictwa medycznego, którzy posiadają prawo nadzoru merytorycznego nad pracą dyspozytorów medycznych jak również ich zadaniem jest udzielanie dyspozytorom medycznym niezbędnych informacji i merytorycznej pomocy.
Odnosząc się do kwestii ratowników medycznych uprzejmie informuję, iż zakres medycznych czynności ratunkowych, które może podejmować ratownik medyczny został określony w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu medycznych czynności ratunkowych, które mogą być podejmowane przez ratownika medycznego (Dz.U. z 2007 r. Nr 4, poz. 33). Powyższe rozporządzenie oraz przepisy ustawowe dotyczące zawodu ratownika medycznego były przedmiotem szerokich konsultacji z przedstawicielami różnych zawodów medycznych i wydaje się, iż określenie wymagań w tym zakresie powinno zaowocować prawidłową pracą ratowników medycznych. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż ratownik medyczny ma możliwość stałej współpracy z dyspozytorem medycznym, co wynika z art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy o PRM.
Ponadto informuję, iż zgodnie z informacjami uzyskanymi od pełnomocników wojewodów ds. ratownictwa medycznego, wdrażanie w życie przedmiotowej ustawy przebiega płynnie, bez istotnych zakłóceń. W budżecie państwa na rok 2007 zabezpieczone zostały środki na ratownictwo medyczne, we wszystkich województwach ustanowiono lekarzy koordynatorów ratownictwa medycznego, a obowiązujące przepisy prawne dają ratownikom medycznym możliwość samodzielnej pracy w karetkach pogotowia ratunkowego. Proszę przyjąć zapewnienie, że ze strony Ministerstwa Zdrowia czynione są wszelkie starania, aby wszystkie akty wykonawcze do ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym weszły w życie jak najszybciej.
Natomiast kwestia wejścia w życie ustawy o PRM była szeroko komentowana i nagłaśniana w mediach. Należy zwrócić uwagę, iż z punktu widzenia pacjenta nowa ustawa o PRM nie wprowadza dużych zmian wymagających specjalnych informacji, a ma na celu poprawę dostępności i jakości świadczeń z zakresu ratownictwa medycznego. Natomiast zmiany dotyczą przede wszystkim organizacji systemu Państwowe Ratownictwo Medycznego i jego finansowania. W tym zakresie Ministerstwo Zdrowia na bieżąco monitoruje wprowadzanie nowego systemu m.in. poprzez comiesięczne spotkania z przedstawicielami województw.
Z wyrazami szacunku
Sekretarz stanu
Bolesław Piecha
Warszawa, dnia 7 lutego 2007 r.
Komentarz redakcji Portalu Pielęgniarek i Położnych
Posłowie w interpelacji stwierdzają, że ’Drugą ważną zmianą będzie obsada karetek pogotowia ratunkowego. Obsadę karetek pogotowia ratunkowego, które będą przez dyspozytora pogotowia kierowane np. do wypadku drogowego, będą stanowili dwaj ratownicy medyczni’. Ponadto uważają, że ’ratownicy medyczni są absolwentami uczelni medycznych z tytułem licencjata’.
Po pierwsze:
Szanowni posłowie. Zgodnie z ustawą o państwowym ratownictwie medycznym obsadę zespołów wyjazdowych stanowią: pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny. Ustawa nie przyznaje kompetencji bycia w składzie zespołu wyjazdowego tylko ratownikowi medycznemu!
Po drugie:
Informuję, że ratownicy medyczni to przede wszystkim absolwenci średnich szkół medycznych. Jeśli są absolwentami szkół wyższych to kierunku zdrowie publiczne specjalność ratownictwo medyczne. Powielanie obiegowych opinii, że ’ratownicy medyczni są absolwentami uczelni medycznych z tytułem licencjata’, sugerują, że ratownik medyczny to osoba z wyższym wykształceniem, a pielegniarka może być po szkole średniej.
Po trzecie:
W interpelacji pytają posłowie: 'Jakie kwalifikacje i doświadczenie będzie musiał mieć dyspozytor pogotowia ratunkowego, aby decydować, czy wysyłać na miejsce zdarzenia medycznego karetkę bez lub z obsadą lekarza’?
W odopwiedzi na powyżej cytowane pytanie wiceminister zdrowia Bolesław Piecha odpowiada:
’Ustawa o PRM określa również wymagania dla dyspozytorów medycznych zarówno pod względem wykształcenia jak i doświadczenia zawodowego. W wymaganiach dla dyspozytora medycznego znalazł się przepis, który stanowi, iż osoba zatrudniona na tym stanowisku powinna mieć co najmniej 5 letni staż pracy przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych w pogotowiu ratunkowym, szpitalnym oddziale ratunkowym, oddziale anestezjologii i intensywnej terapii lub w izbie przyjęć szpitala. Ponadto, dyspozytor medyczny ma obowiązek doskonalenia zawodowego. Powyższe wymagania, jak również konieczność posiadania przez dyspozytora medycznego wykształcenia wymaganego dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu lub ratownika medycznego w opinii Ministerstwa Zdrowia dają gwarancję prawidłowości podejmowania decyzji’.
Pragnę poinformować posłów składających interpelcję, że wiceminister zdrowia nie przedstawia 'całej’ prawdy o kwalifikacjach wymaganych od dyspozytora medycznego.
Otóż, dyspozytor medyczny nie musi posiadać wykształcenia medycznego! Bowiem zgodnie z art. 58 ustawy o państwowym ratownictwie medycznym ’Osoba zatrudniona na stanowisku dyspozytora medycznego w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, niespełniająca wymagania określonego w art. 26 ust. 2 pkt 2 może pełnić tę funkcję po tym dniu’, czyli nie musi spełniać wymogu posiadania wykształcenia wymaganego dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu lub ratownika medycznego! Warto zwrócić uwagę, że ustawa nie nakłada na ww. osoby pełnące funkcję dyspozytorów medycznych obowiązku uzupełnienia wymaganych kwalifikacji.
Mariusz Mielcarek
Zobacz również:
