Empatia, troskliwość i chęć niesienia pomocy to jedne z najważniejszych cech wielu osób, które chcą zacząć pracę w branży medycznej. Lekarz rodzinny, ratownik medyczny, fizjoterapeuta, dietetyk, lekarz stomatolog, pielęgniarka, rejestratorka medyczna… Zawodów medycznych jest całe mnóstwo. Każdy z nich wyróżnia inna ścieżka kształcenia i rozwoju zawodowego. Sprawdź, co warto wiedzieć, zanim zaczniesz pracować w państwowej lub prywatnej służbie zdrowia.

Kwalifikacje zawodowe potrzebne do pracy w służbie zdrowia

Zastanawiasz się, jaką szkołę policealną albo uczelnię wybrać, żeby zacząć pracę w gabinecie stomatologicznym bądź rejestracji w przychodni podstawowej opieki zdrowotnej? A może chcesz pójść inną niż dotychczas drogą kariery i zastanawiasz się, jakie kursy musisz skończyć? Jeżeli trudno jest Ci znaleźć informacje na temat najważniejszych kwalifikacji zawodowych potrzebnych do pracy w służbie zdrowia, najlepiej zobacz ogłoszenia dla pielęgniarek i innych pracowników medycznych. To właśnie w ofercie pracy przeczytasz o wszystkich wymaganiach stawianych np. przed pielęgniarkami. Co ważne, na portalach z ogłoszeniami rekrutacyjnymi, takimi jak GoWork.pl/praca, znajdziesz oferty pracy w Polsce i za granicą. Będziesz mieć możliwość porównania wymagań i warunków pracy w ojczyźnie oraz w Niemczech czy Szwecji.

O konkretnych wytycznych przeczytasz również w aktualnie obowiązującym Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami z dnia 20 lipca 2011 r. (Dz.U. Nr 151, poz. 896).

W przypadku niektórych zawodów konieczne jest ukończenia kierunkowej szkoły średniej, a w przypadku lekarzy o konkretnych specjalizacjach ważne jest kontynuowanie edukacji po skończeniu 6-letnich studiów medycznych. Przykładowe wymagania to:

1. Higienistka stomatologiczna jest zobowiązana do tego, aby skończyć: 1) szkołę średnią przygotowującą do pracy w zawodzie higienistki stomatologicznej, 2) szkołę policealną z tytułem higienistki stomatologicznej albo 3) szkołę wyższą na kierunku lub o specjalności higiena stomatologiczna.
2. Dermatolog musi ukończyć kierunek lekarski na uczelni medycznej i zdać odpowiedni egzamin, a potem odbyć 5-letnie szkolenie specjalizacyjne w zakresie dermatologii i wenerologii oraz otrzymać pozytywny wynik z egzaminu specjalizacyjnego.
3. Pielęgniarka powinna legitymować się dyplomem ukończenia szkoły wyższej na kierunku pielęgniarstwo. Wcześniej pielęgniarką mogła zostać absolwentka średniej szkoły pielęgniarskiej. Zmiany wprowadzono w 2005 roku.

Pielęgniarka – jak zdobyć wykształcenie pozwalające na pracę w Polsce?

W 2005 roku we wchodzącej w życie nowej ustawie o szkolnictwie wyższym zawarto informacje o tym, że aby móc wykonywać zawód pielęgniarki (lub pielęgniarza), konieczne jest ukończenie co najmniej 6-semestralnych studiów I stopnia, których program obejmuje również zajęcia praktyczne. Publiczny lub niepubliczny charakter uczelni ani dzienny bądź zaoczny tryb nauki nie mają znaczenia, ale ważna jest liczba zajęć praktycznych. Łącznie nauka na studiach licencjackich powinna trwać 4720 godzin, z czego 1200 godzin musi być poświęconych zadaniom, którym na co dzień stawia czoła pielęgniarka lub pielęgniarz.

Absolwent studiów I stopnia może kontynuować naukę na studiach II stopnia. Studia magisterskie na kierunku pielęgniarstwo trwają 4 semestry i obejmują 1200 godzin zajęć, w tym 4 tygodnie praktyki zawodowej. Poza przedmiotami zawodowymi przyszły magister pielęgniarstwa bierze udział również w lektoracie języka angielskiego zakończonym egzaminem. Dzięki temu każda osoba kończąca ten kierunek medyczny zna mowę Brytyjczyków przynajmniej na poziomie B2. Co ciekawe, jak w grudniu 2016 roku wskazywał Centralny Rejestr Pielęgniarek i Położnych, prawie 8 na 10 pielęgniarek aktywnych zawodowo miało wykształcenie średnie, 14% ukończyło studia licencjackie, a 7% – studia magisterskie. Widać zatem wyraźnie, że młode pielęgniarki, dla których jedyną drogą zdobycia uprawnień zawodowych jest nauka w szkole wyższej, są w zdecydowanej mniejszości.

Ile zarabia pielęgniarka w Polsce?

W państwowej opiece zdrowotnej poziom wynagrodzenia przelicza się w oparciu o konkretne wytyczne. Ustawa z 28 maja 2021 roku o minimalnych wynagrodzeniach w służbie zdrowia omawia sposób wyliczenia najniższego możliwego wynagrodzenia poprzez pomnożenie przeciętnego wynagrodzenia za poprzedni rok przez współczynnik przypisany konkretnej grupie zawodowej. W przypadku pielęgniarki z tytułem magistra i tytułem specjalisty pielęgniarstwa (mogą ordynować niektóre leki i wypisywać recepty na zlecenie lekarza) omawiany współczynnik wynosi 1,06, a dla magistra bez tytułu specjalisty pielęgniarstwa – 0,81. Biorąc pod uwagę, że przeciętne wynagrodzenie brutto w 2020 roku wynosiło 5167,47 zł, to w przypadku pielęgniarki wynagrodzenie w 2021 roku wynosi odpowiednio 5477,52 zł brutto i 4185,65 zł brutto.

Na koniec pamiętaj, że swoboda wynagrodzeń obowiązuje w prywatnej opiece medycznej. Pielęgniarki są chętnie zatrudniane w placówkach medycznych w Polsce i w domach opieki, np. w sąsiednich Niemczech.