Sąd Najwyższy stanął po stronie pielęgniarki w sporze z izbą

Na podstawie uchwały wydanej z powołaniem się na art. 24 ust. 1 pkt 6 Ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz.U. Nr 41, poz. 178 ze zm.) i art. 15 ust. 1 Ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej oraz uchwałę ORPiP w sprawie przyjęcia programu przeszkolenia, które pielęgniarka i położna powinna odbyć po przerwie w wykonywaniu zawodu dłuższej niż 5 lat, Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych stwierdziło, iż pielęgniarka posiada przerwę w wykonywaniu zawodu pielęgniarki dłuższą niż 5 lat oraz że powinna odbyć przeszkolenie zgodnie z obowiązującym regulaminem.

W skardze na powyższe uchwały Minister Zdrowia, zaskarżając je w całości, zarzucił sprzeczność z prawem: z art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej w związku z art. 10 pkt 2 i 3 Ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych. Skarżący podniósł, iż organ samorządu zawodowego, określając obowiązek odbycia przez pielęgniarkę przeszkolenia po przerwie w wykonywaniu zawodu pielęgniarki trwającej dłużej niż 5 lat, nie uwzględnił faktu ukończenia przez tę pielęgniarkę, w okresie przerwy i przed złożeniem wniosku o ponowne dopuszczenie do wykonywania zawodu, wyższych studiów zawodowych i uzyskania przez nią tytułu licencjata pielęgniarstwa.

Sama istota wyższych studiów zawodowych przesądza o ich przewadze nad jakimkolwiek przeszkoleniem w zakresie odtworzenia wiedzy i umiejętności niezbędnych do należytego wykonywania danego zawodu. Zaskarżona uchwała abstrahuje od dyspozycji zawartej w ramach art. 10 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych. W myśl tego przepisu członkowie samorządu pielęgniarek i położnych mają prawo do korzystania z pomocy okręgowych
izb pielęgniarek i położnych w zakresie zapewnienia właściwych warunków wykonywania zawodu, jak i prawo do korzystania z ochrony i pomocy prawnej organów izb. Sam samorząd zawodowy został bowiem powołany nie tylko do sprawowania pieczy i nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu pielęgniarki i położnej, ale też w celu dbania o interesy zawodowe, społeczne i gospodarcze całego środowiska zawodowego pielęgniarek, a także o interesy poszczególnych członków tej grupy zawodowej.

W omawianej sprawie samorząd nie dostrzegł istoty sytuacji faktycznej, w jakiej znalazła się pielęgniarka i potraktował ją jak każdą inną osobę, która w okresie przerwy nie miała nic wspólnego z zawodem pielęgniarki. Tym samym w istotny sposób ugodził w interes zawodowy pielęgniarki, w znacznym stopniu utrudniając jej racjonalne kontynuowanie działalności zawodowej. (…)

źródło: sn.pl

Całe orzeczenie Sądu przeczytasz w najnowszym wydaniu Gazety. Kliknij w link poniżej.