Sąd: pielęgniarki z wieloletnim doświadczeniem zawodowym otrzymują inny składnik wynagrodzenia w postaci dodatku stażowego.
Od jednej z użytkowniczek pielegniarki.info.pl otrzymaliśmy poniższą korespondencję.
Dzień dobry,
Od pewnego czasu zaczęła kształtować się następująca linia orzecznictwa w zakresie spraw wytaczanych pracodawcom przez pielęgniarki o odszkodowania za nierówne traktowanie w zatrudnieniu. To nie jest nasz wyrok, bo my czekamy na uzasadnienie. Nie rozumiem po co w sądzie mieliśmy udowadniać, że wykonujemy te same czynności. Powyższe potwierdził też w sądzie nasz pan dyrektor. Lecz to nie miało dla sądu najmniejszego znaczenia.
Sąd stwierdził, że dopuszczalne jest zastosowanie tylko jednego kryterium – wykształcenia, a my wykonujemy pracę gorszej jakości.
Bowiem „wyższe wykształcenie w przypadku pielęgniarek korzystnie przekłada się na jakość ich pracy i samodzielność w wykonywaniu obowiązków pracowniczych”.
Sąd pominął fakt, że my także mamy wyższe wykształcenie (licencjat). To wszystko prowadzi do uznania wyroku za absurdalny. Mało tego sąd twierdzi, że taką wykładnię przyjął ustawodawca, wbrew przedstawieniu przez nas wielu dowodów, że ustawodawca nie zwolnił pracodawców z brania pod uwagę przede wszystkim zasad Kodeksu Pracy.
Nie wyobrażam sobie dalszej pracy w sytuacji kiedy druga pielęgniarka zarabia przeszło 3 tys więcej niż pozywające szpital pielęgniarki. Jesteśmy zbulwersowane tym co nasze państwo zrobiło z pielęgniarkami.
Poniżej przytaczamy czwarty fragment wyroku sądu w przedmiotowej sprawie. Pierwszą część opublikowaliśmy w artykule pt. Sąd: pielęgniarki miały tożsame obowiązki ale jedne wykonywały je gorzej nie mając tytułu magistra specjalisty. Drugą część cytujemy w artykule pt. Pielęgniarki przegrały proces. Pozwany szpital: przecież o takie zasady płac zabiegały organizacje samorządu pielęgniarskiego. Natomiast trzecią część zamieściliśmy w artykule pt. Sąd: nie każde zróżnicowanie płac pielęgniarek jest dyskryminacją.
(…) Ponadto należy zdecydowanie podzielić także inny wyrażony już w orzecznictwie pogląd, że pracodawca nie może ponosić negatywnych skutków zastosowania do ustalenia wysokości wynagrodzeń obowiązującej ustawy.
Trudno bowiem czynić zarzut pozwanemu szpitalowi jako pracodawcy za stosowanie przepisów ustawy, która miała ujednolicić zasady ustalenia wynagrodzeń, m.in. pielęgniarek i położnych w zgodzie z art. 78 k.p. i ograniczać się przy rozpoznaniu niniejszej sprawy jedynie do wąskiej perspektywy oceny jakości i ilości pracy pielęgniarek.
Słusznie wskazał w wyroku z dnia 6 września 2024 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy (sygn. akt VI Pa 67/24), że kryterium wykształcenia ma charakter obiektywny i sprawiedliwy, gdyż warunkiem wykonywania zawodu medycznego jest wiedza uzupełniana przez całe życie i umiejętności praktyczne.
Nie można też czynić pracodawcy zarzutu, że różnicując wynagrodzenie odwołał się do przepisów powszechnie obowiązującego prawa, zwłaszcza, że jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy „przepis art. 5 projektu ustawy (…) stanowi natomiast wzmocnienie normy prawnej wynikającej z art. 78 Kodeksu pracy, a zobowiązującej pracodawcę do kształtowania wynagrodzenia pracowników z uwzględnieniem wskazanych w tym przepisie kryteriów.
Podwyższając wynagrodzenia zasadnicze pracowników medycznych, kierownik podmiotu leczniczego powinien zatem zweryfikować również poziom wynagrodzeń pozostałych pracowników podmiotu leczniczego – tak aby ich wynagrodzenie odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy. Regulacja w zaproponowanym brzmieniu ma służyć zapobieganiu dysproporcjom płacowym w obrębie podmiotu leczniczego oraz zabezpieczeniu prawa pracowników, tak medycznych, jak i niemedycznych, do kształtowania ich wynagrodzeń zgodnie z ogólnymi dyrektywami prawa pracy”. (…)
Nie ujmując w żaden sposób kompetencji skarżących pielęgniarek związanych z ich wieloletnim doświadczeniem zawodowym (za które przysługuje inny składnik wynagrodzenia w postaci dodatku stażowego) należy uznać, że kompetencje formalne mają znaczenie dla zakresu uprawnień i obowiązków pielęgniarek oraz dla sytuacji pracodawcy (stopień referencyjności i stosunki z NFZ).
Omawiane kryterium było stosowane u pozwanego szpitala już wcześniej i dopóki nie prowadziło do większych różnic w zarobkach – czyli przed 1 lipca 2021 r. – nie było przez pozywające szpital pielęgniarki kontestowane.
Pozwany nie tylko nie stawiał skarżącym pielęgniarkom przeszkód w podwyższaniu przez nie kwalifikacji, ale wręcz przeciwnie, co potwierdziło postępowanie dowodowe, zachęcał wręcz personel do ich podnoszenia poprzez, m.in. udzielanie urlopów szkoleniowych.
Decyzja zatem o zaniechaniu podniesienia wykształcenia była dobrowolną i samodzielną decyzją każdej z powódek.
Zatem okoliczności wskazane w załączniku do ustawy (wykształcenie) stanowiły rozsądne, obiektywne i uzasadnione kryterium uprawniające pozwany szpital do odmiennego ustalenia wynagrodzeń pozywających szpital pielęgniarek a dokonane zróżnicowanie było obiektywnie uzasadnione. Z uwagi na powyższe sąd powództwo oddalił…
