USTAWA
z dnia 24 kwietnia 2009 r.
Przepisy wprowadzające ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawę o akredytacji w ochronie zdrowia oraz ustawę o konsultantach w ochronie zdrowia
(…)
Art. 4.
W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
(…)
3) w art. 27a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Pielęgniarka, położna może wykonywać w zakładzie opieki zdrowotnej dodatkową opiekę pielęgnacyjną, o której mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z pacjentem, osobą bliską, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, lub opiekunem prawnym.”.
Jak brzmi art. 34 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta?
Art. 34. 1. Pacjent ma prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej.
2. Przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną, o której mowa w ust. 1, rozumie się opiekę, która nie polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w tym także opiekę sprawowaną nad pacjentką w warunkach ciąży, porodu i połogu.
Zobacz wypowiedź w powyższej sprawie Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia Mareka Habera na posiedzeniu plenarnym sejmu w dniu 22 kwietnia 2009 roku:
’Sprawa dodatkowej opieki pielęgnacyjnej i tego, co jest zawarte w ustawie wprowadzającej w tym zakresie. Ustawa wprowadzająca, jak wspomniałem, reguluje tylko i wyłącznie kwestie techniczne. Prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej było zapisane w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, ono zostało zapisane w ustawie o prawach pacjenta. Jest mowa o dodatkowej opiece pielęgnacyjnej, która jest świadczona albo przez osoby bliskie, albo przez osobę, którą wyznacza rodzina czy pacjent, i jest ona świadczona na podstawie umowy cywilnej zawartej pomiędzy pacjentem czy rodziną pacjenta a osobą – w tym wypadku mówimy o pielęgniarce, o położnej, o praktyce – która będzie tę opiekę sprawowała. Szpital czy zakład opieki zdrowotnej jest instytucją, która ma doprowadzić do umożliwienia świadczenia tej opieki. Nie jest stroną, która podpisuje tę umowę cywilną. Oczywiście należy myśleć o tym, pamiętać o tym, że szpital, zakład opieki zdrowotnej jako szczególna instytucja powinien funkcjonować w oparciu o określone zasady, regulamin organizacyjny, który każdy zakład opieki zdrowotnej powinien posiadać. W tym regulaminie organizacyjnym powinny również znaleźć się zapisy mówiące o tym, na jakich zasadach osoba bliska czy pielęgniarka i położna, o której w tej chwili mówimy, może tę dodatkową opiekę pielęgnacyjną świadczyć. Natomiast jest to kwestia realizacji prawa, które jest zapisane, a nie specjalnego wyrażania zgody na to, czy może to być zrobione, czy też nie. Podkreślam, mówimy o pewnych…
(Poseł Lech Kołakowski: Konieczne jest udzielenie zgody czy nie?)
Niekonieczne jest udzielenie zgody, bo ta zgoda jest zapisana w ustawie, pacjent ma prawo do takiej dodatkowej opieki. W związku z tym tutaj dyskusja jest bezprzedmiotowa. To, o czym możemy rozmawiać, to zasady udzielania tej opieki. Ponieważ na oddział szpitalny nie powinny wchodzić osoby postronne, które nie mają upoważnienia, więc możemy tylko rozmawiać, dyskutować o kwestiach organizacyjnych. Chodzi o zasady wstępu tych osób, które zostaną wskazane przez osobę, pacjenta czy też rodzinę’.
Ustawa została skierowana do senatu.
Opracował Mariusz Mielcarek
