PFSz uważa, że odgórne wprowadzenie norm zatrudnienia pielęgniarek w wyniku negocjacji środowiska pielęgniarskiego oraz Ministerstwa Zdrowia było niepotrzebne

Przykłady szpitali, np. poziomu ogólnopolskiego (link do publikacji Menedżera Zdrowia poniżej) wykazuje, że wprowadzenie norm zatrudnienia pielęgniarek definiowane w przeliczeniu na łóżko, nie było potrzebne. W przypadku opisywanego szpitala, kluczowa jest organizacja pracy w oparciu o zespoły lekarsko-pielegniarskie, jego zasoby oraz resortowy charakter.

PFSz od początku stoi na stanowisku, że kwestię wielkości zabezpieczenia kadrowego, w tym szczególnie pielęgniarskiego należy pozostawić w gestii kierownictw szpitali, w skład których wchodzi przecież menedżer ds pielęgniarstwa.

Zwracamy uwagę także na rosnącą rolę opiekunów medycznych (asystentów pielęgniarek) oraz ratowników medycznych w niektórych obszarach szpitala – tych profesji normy ustalone pod naciskiem środowiska pielęgniarek i bez udziału menedżerów szpitali, niestety nie uwzględniły.  PFSz zauważa, że dyrektorzy szpitali zachowują sie racjonalnie i tam, gdzie było to stosowne i możliwe dostosowali liczbę łóżek do potrzeb pacjentów.  PFSz sygnalizuje rosnący problem z pozyskaniem i utrzymaniem kadry zarządzającej w polskich szpitalach.  No czele przyczyn problemów  w tym obszarze znajduje się obecnie zjawisko stopniowego pozbawiania dyrektorów podstawowych narzędzi zarządczych, w tym szczególnie w szczególnie w kluczowym obszarze kadrowo-płacowym.

W sprawach norm Zarząd PFSz rozmawiał niedawno z Zofią Małas, Prezes NIPIP oraz Maciejem Miłkowskim, Wiceministrem Zdrowia.

Czytaj: Grzegorz Gielerak o normach pielęgniarskich w Wojskowym Instytucie Medycznym.

Komentarze