Pielęgniarki o zwrotach „siostrzyczko” i „siostro”

Wiele tematów wzbudza żywą wymianę opinii wśród pielęgniarek i położnych. Tak też właśnie było z postem zamieszczony na naszym Facebooku, który został przedstawiony na podglądzie, a dotyczył zwracania się pacjentów do pielęgniarek „siostro” oraz „siostrzyczko”. Pojawiło się tam wiele komentarzy. Kilka z nich w oryginalnym brzmieniu publikujemy poniżej.

• Jestem siostra Krysia 25 lat. Nigdy ten zwrot nie zmienił mojego odczucia wartości.

• Jestem pielęgniarką od wielu lat i chyba nie ma znaczenia jak pacjent do mnie się zwraca, ważne jak się pracuje drogie pielęgniarki, na tym się lepiej skupcie.

• Nie przeszkadza mi zwrot siostro czy siostrzyczko. Nieraz jest wypowiadane z wielką wdzięcznością.

• Zupełnie mi to nie przeszkadza. Nie uważam tez, by naruszało to moją godność zwłaszcza, że starsze osoby tak się zwracają

• Uważam że to nic uwłaczającego. Generalnie nie zwracam nikomu uwagi, gdy zwróci się do mnie w ten sposób.

• Nie ma nic piękniejszego jak szacunek i grzecznie powiedziane „siostrzyczko”. Nic więcej mi nie potrzeba

• To jest zwrot zwyczajowy, przyjęty na całym świecie

• Mnie absolutnie to nie przeszkadza. Skraca to dystans między pacjentem, a mną, co zwiększa poczucie bezpieczeństwa i komfortu w obliczu choroby, stresu i odizolowania od rodziny.

• Nigdy nie zwracam uwagi .

• Jestem pielęgniarką od 35 lat pacjenci mówią mi siostro, ciociu, pani Ania, Ania… każda z tych form zwracania się do mnie jest formą zaufania…Tyle w temacie.. .Nie ma chyba powodu bić piany.. Są w życiu ważne spawy…

• Zależy kto to mówi i jak, jeżeli pada to z ust starszej pacjentki to mi to nie przeszkadza, ale jeżeli mówi tak do mnie osoba w moim wieku to zawsze grzecznie odpowiadam, że mam jednego brata i tylko on tak do mnie mówi.

Wiersz pacjentki dla pielęgniarki

Wśród wielu komentarzy pojawił się też jeden z wierszem napisanym przez pacjentkę.

• Dla wyciszenia sporów, chciałabym wszystkim wspaniałym pielęgniarkom i „siostrom”, przekazać piękny wiersz od dawnej pacjentki.

„Siostro!
Świetlisty ptaku nocnych korytarzy,
Sal wypełnionych bólem,
Trwogą malowanych,
Nocy rąk wyciągniętych,
Zrozpaczonych twarzy,
Snów krótkich, westchnień płytkich,
Świtów niedotrwanych.
Zrywasz się z trzepotaniem skrzydeł umęczonych,
I niesiesz ulgę cichą w białych wątłych dłoniach,
Gołębiu dobrej wieści,
Promyku nadziei dla wszystkich strapionych”.

źródło: pielegniarki.info.pl