Obecnie położną można zostać po ukończeniu 3-letniej szkoły wyższej. Ministerstwo zdrowia proponuje drugą ścieszkę uzyskiwania tytułu położnej! Dla osób z tytułem pielęgniarka!!! Będzie można go uzyskać po ukończeniu co najmniej 18 miesięcznej szkoły….

8 min czytania
Aktualności

W nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej MZ postuluje dopisać zapis w brzmieniu:

"Kształcenie w szkole położnych, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. b, osoby posiadającej tytuł zawodowy pielęgniarki trwa co najmniej 18 miesięcy i obejmuje tę część programu kształcenia położnych, która nie została zrealizowana w ramach kształcenia w szkole pielęgniarskiej."

Czyli obecny zapis art. 7 w ustawie o zawodach pielęgniarki i położnej:

"Art. 7. 1. Pielęgniarka uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej. Położna uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły położnych.
2. Szkołą pielęgniarską w rozumieniu ustawy jest, prowadząca kształcenie w zawodzie pielęgniarki:
 1) szkoła pomaturalna,
 2) (uchylony),
 3) szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie:
a) studiów magisterskich jednolitych lub uzupełniających lub
b) studiów wyższych zawodowych.
3. Szkołą położnych w rozumieniu ustawy jest, prowadząca kształcenie w zawodzie położnej:
 1) szkoła pomaturalna,
 2) (uchylony),
 3) szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie:
a) studiów magisterskich jednolitych lub uzupełniających lub
b) studiów wyższych zawodowych.
4. Studia, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b i w ust. 3 pkt 3 lit. b, trwają co najmniej 6 semestrów i obejmują co najmniej 4.600 godzin kształcenia zawodowego, w tym zajęcia praktyczne stanowią co najmniej jedną drugą, a zajęcia teoretyczne co najmniej jedną trzecią wymiaru kształcenia."

miałby nastepującą treść:

"Art. 7. 1. Pielęgniarka uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej. Położna uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły położnych.
2. Szkołą pielęgniarską w rozumieniu ustawy jest, prowadząca kształcenie w zawodzie pielęgniarki:
 1) szkoła pomaturalna,
 2) (uchylony),
 3) szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie:
a) studiów magisterskich jednolitych lub uzupełniających lub
b) studiów wyższych zawodowych.
3. Szkołą położnych w rozumieniu ustawy jest, prowadząca kształcenie w zawodzie położnej:
 1) szkoła pomaturalna,
 2) (uchylony),
 3) szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie:
a) studiów magisterskich jednolitych lub uzupełniających lub
b) studiów wyższych zawodowych.
4. Kształcenie w szkole pielęgniarskiej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b, oraz w szkole położnych, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. b, trwa co najmniej 3 lata i obejmuje co najmniej 4600 godzin kształcenia zawodowego, w tym kształcenie kliniczne stanowi co najmniej jedną drugą, a zajęcia teoretyczne co najmniej jedną trzecią wymiaru kształcenia.                               5.  Kształcenie w szkole położnych, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. b, osoby posiadającej tytuł zawodowy pielęgniarki trwa co najmniej 18 miesięcy i obejmuje tę część programu kształcenia położnych, która nie została zrealizowana w ramach kształcenia w szkole pielęgniarskiej. 
6.  W trakcie kształcenie klinicznego, o którym mowa w ust. 4, słuchacz uczy się, jako członek zespołu i w bezpośrednim kontakcie z osobami zdrowymi i chorymi lub z określoną społecznością, sprawowania kompleksowej opieki. 
7.  Kształcenie kliniczne odbywa się w zakładach opieki zdrowotnej oraz w określonej społeczności, pod nadzorem wykładowców pielęgniarstwa lub położnictwa oraz przy współpracy i pomocy innych specjalistów, a także wykwalifikowanych pielęgniarek i położnych. Kształcenie kliniczne jest kształceniem praktycznym w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym. 
8.  Kształcenie teoretyczne stanowi tę część kształcenia, w trakcie której słuchacz zdobywa wiedzę zawodową, doświadczenie i umiejętności niezbędne do organizowania, udzielania i oceny sprawowanej opieki zdrowotnej."

 


KONSULTANT KRAJOWY W DZIEDZINIE PIELĄGNIARSTWA

GINEKOLOGICZNEGO I POŁOŻNICZEGO

mgr Leokadia Jędrzejewska

Dolnośląska Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych, 53-333 Wrocław,

ul. Powstańców Śląskich 50 tel. /fax /071/373-20-56, e-mail:l.ję[email protected]

Wrocław, dnia 12.03.2007r.

 

Stanowisko

w sprawie kształcenia do zawodu położnej

 

        Zawód położnej w Polsce ma długie uwarunkowania historyczne i bogatą tradycję. Wraz z tradycją utrwalała się przez cale lata tożsamość zawodowa położnych.

 Kształcenie do zawodu zapoczątkowane w 1773 roku we Lwowie było zawsze kształceniem oddzielnym, zgodnym z obowiązującymi programami kształcenia a zawód położnej był odrębnym od zawodu pielęgniarki.

      Uwzględniając aktualna sytuację położnych uważam, że  czas obecny powinien być czasem próby przywrócenia należytej rangi zawodu położnej i podniesienia prestiżu zawodu ale nie poprzez wprowadzanie zmian w zakresie kształcenia do zawodu zaproponowany w projekcie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej.

       Umożliwienie absolwentkom szkół pielęgniarskich kształcenia się do zawodu położnej według tzw. drugiej ścieżki na dzień dzisiejszy nie ma uzasadnienia. Argumentami przemawiającymi za nie wprowadzaniem drugiej ścieżki kształcenia jest z pewnością:

      –    aktualna sytuacja kadrowa w zawodzie położnej ( nasycenie rynku w kilku województwach),

–         pogłębienie już istniejącego deficytu pielęgniarek,

–         brak aktualnie monitoringu w  zakresie  kształcenia do zawodu położnej w kontekście potrzeb krajowych i lokalnych, w związku z czym  wprowadzenie na rynek dodatkowej liczby osób uniemożliwi zagospodarowanie ich zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami,

–         nie przestrzeganie przez pracodawców standardów i procedur oraz norm zatrudnienia, w związku z czym osoba  posiadająca dwa dyplomy będzie chętnie widziana ze względu między innymi na możliwości ograniczenia obsady ( co widoczne jest najczęściej w podstawowej opiece zdrowotnej gdzie kompetencje pielęgniarki i położnej często są nie przestrzegane przez pracodawców).

–          możliwość obniżenia jakości opieki nad kobietą, kobietą ciężarną, rodzącą, położnicą i noworodkiem spowodowane dorywczym wykonywaniem czynności przez osobę posiadającą dwa dyplomy ( umowy zlecenia, umowy cywilno-prawne zawierane w części na opiekę pielęgniarska i opiekę położniczą).

        Przy podejmowaniu decyzji o systemie kształcenia do zawodu położnej nie można pominąć

danych Europejskiej Komisji ds. Kontaktów między Położnymi zawartych w Raporcie z piętnastu krajów członkowskich Unii Europejskiej „ Opieka położnicza w Europie”, które wskazują, że kształcenie do zawodu położnej w krajach europejskich odbywa się w sposób zróżnicowany, uwzględniający tradycje i uwarunkowania lokalne. W 6 krajach unijnych kształcenie na kierunku położnictwo jest kształceniem oddzielnym (Dania, Grecja, Holandia, Niemcy, Francja,Włochy), w 4 krajach (Austria, Belgia, Irlandia, Wielka Brytania) kształcenie może odbywa się z uwzględnieniem dwóch ścieżek, czyli kształcenie oddzielne i kształcenie na podbudowie szkoły pielęgniarskiej. W pozostałych 5 krajach kształcenie odbywa się na podbudowie szkoły pielęgniarskiej z różnymi dodatkowymi warunkami np. w Hiszpanii czy w Portugalii – pielęgniarka przed rozpoczęciem „ kursu położnictwa” powinna legitymować się 2 letnim stażem pracy w zawodzie a w Szwecji ½ rocznym stażem.

Różny jest także w tych krajach czas kształcenia do zawodu położnej zarówno w pierwszej jak i drugiej ścieżce kształcenia.

W podsumowaniu Raportu część 20.1 Zagrożenia, autorzy zwracają uwagę, że „w niektórych krajach, zawód położnej jest ściśle powiązany z pielęgniarstwem. W rezultacie, położne wykonują zadania pielęgniarek i vice versa. Brak poczucia tożsamości zawodowej położnych ogranicza możliwości wzmocnienia ich pozycji”.

Dla przykładu przytaczam wybrane sytuacje dwóch krajów, które związane są ściśle z przyjęciem drugiej ścieżki kształcenia do zawodu położnej.

W Finlandii trudności nastręcza rozwijanie umiejętności położnych i wzmacnianie ich pozycji zawodowej zawodowej, w sytuacji kiedy pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej, wykonują szereg czynności przypisanych opiece położniczej ich pozycji zawodowej.  

W Irlandii ze względu na sprowadzenie roli położnej do roli typowo pielęgniarskiej, podjęto próbę uporządkowania sprawy i przywrócenia należnej roli położnej poprzez m.in. wprowadzenie poza kształceniem na podbudowie szkoły pielęgniarskiej kształcenia dla absolwentów szkół średnich na kierunku położnictwo, efektem czego było otwarcie w czerwcu 2000r. pilotażowego kształcenia położnych z pominięciem studiów pielęgniarskich.

         Z danych uzyskanych od 11 konsultantów wojewódzkich w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologicznego i położniczego 8 wypowiedziało się zdecydowanie za pozostawieniem obecnego systemu kształcenia do zawodu położnej i jego ciągle udoskonalanie natomiast 3 konsultantów uznało, że można wprowadzić drugą ścieżkę kształcenia po szkole pielęgniarskiej. Niektórzy z nich uzależniali jego wprowadzenie od dodatkowych warunków (staż pracy pielęgniarki przed podjęciem kształcenia, wydłużenie cyklu kształcenia z 18 m-cy do 2 lat)

Według konsultantów wprowadzenie drugiej ścieżki kształcenia do zawodu położnej przyczyni sie do osłabienia i deprecjacji zawodu położnej. Dla dobra zawodu osoby chcące uzyskać ten zawód powinny posiadać określone predyspozycje oraz zainteresowania w zakresie opieki nad kobietą i noworodkiem, a decyzja o jego wyborze powinna być odpowiedzialna i jednoznaczna, a nie na zasadzie

 „ a może mi się taki dyplom kiedyś przyda”.

        W warunkach rosnącej konkurencji w opiece nad matką i dzieckiem, zasadniczym sposobem na „przetrwanie” jest potrzeba wyróżnienia się, którą można urzeczywistnić poprzez podnoszenie jakości opieki. Jakość i dobrze wykonana praca nie może być dziełem przypadku, ale musi być tworzona od podstaw, czyli od momentu rozpoczęcia kształcenia do zawodu, w tym właściwego doboru kandydatek.

       Mając na uwadze powyższe uważam zdecydowanie, że nie należy dzisiaj wprowadzać 2-giej ścieżki kształcenia a zabiegać o podnoszenie jakości kształcenia do zawodu położnej szczególnie poprzez realizację przyjętej przez państwo polskie dyrektyw w tym szczególnie dyrektywy Rady z dnia 21 stycznia 1980 r. dotyczącej koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do podejmowania i wykonywania działalności przez położne.

 ( 80/155/EWG) , załącznik – Program kształcenia położnych część B. Kształcenie praktyczne i kliniczne a w tym m.in.:

–  poradnictwo dla kobiet ciężarnych obejmujące co najmniej 100 badań prenatalnych,

–  kontrola i opieka nad co najmniej 40 ciężarnymi,

–  przyjęcie co najmniej 40 porodów a w przypadku braku rodzących zmniejszenie ich liczby do 30,

–  doświadczenie w nacinaniu krocza i wprowadzenie do szycia chirurgicznego,

–  kontrola i opieka nad 40 ciążami wysokiego ryzyka,

–         przynajmniej 100 badań poporodowych i badań normalnych noworodków.

      Podsumowując, opowiadam się szczególnie za wprowadzaniem do użytku krajowego wzorców holenderskich zarówno dotyczących kształcenia jak i innych rozwiązań prawnych i organizacyjnych. Rola i zadania realizowane przez położne holenderskie są w pełni zgodne z dyrektywami UE, zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Położnych oraz znajdują uznanie świadczeniobiorców usług położnej.

 

Z poważaniem

Leokadia Jędrzejewska

Krajowy Konsultant

dziedzinie pielęgniarstwa

ginekologicznego i położniczego

 

Komentarze

Oceń artykuł

Średnia ocen: 0 / 5. Ilość głosów: 0

Bądź pierwszym, który oceni wpis

8146 artykułów

O autorze

Czynny zawodowo specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej terapii. Były członek Okręgowej i Naczelnej Izby oraz delegat na Zjazd Krajowy samorządu zawodowego. Założyciel Ogólnopolskiego Portalu oraz Gazety Pielęgniarek i Położnych.
Artykuły
Zobacz także
Aktualności

Zarządzanie w ochronie zdrowia – rozwijaj się na studiach podyplomowych

2 min czytania
Chcesz w przyszłości zająć się zarządzaniem jednostką leczniczą albo podmiotem działającym w sektorze ochrony zdrowia? Jako pielęgniarka masz już cenne doświadczenie w…
AktualnościNie dla ustawy OZZPiPNowa siatka płacOdszkodowania dla pielęgniarek LMPielęgniarki z mgr pozywają szpitaleWynagrodzenia pielęgniarek

Związek pielęgniarek zapomniał o pielęgniarkach na umowach cywilnoprawnych?

2 min czytania
Sprawa wynagrodzeń pielęgniarek na umowach cywilno-prawnych… Do sejmowej komisji zdrowia wpłynęła petycja w sprawie „zmiany art. 5 ustawy z dnia 8 czerwca…
AktualnościNormy zatrudnieniaPielęgniarka - statystyki

Liczba pielęgniarek – MZ: stanu równowagi nie osiągniemy w ciągu najbliższego roku, czy pewnie i dwóch…

2 min czytania
Ministerstwo zdrowia o liczebności kadry pielęgniarskiej… W dniu 19 marca 2024 roku sejmowa podkomisja stała do spraw organizacji ochrony zdrowia rozpatrzyła informację…
Komentarze