Odpowiedzialność pielęgniarki – chora doznała urazu zębów (1).

6 min czytania
AktualnościNowa siatka płac
Odpowiedzialność pielęgniarki – chora doznała urazu zębów (1).

Odpowiedzialność pielęgniarki – praktyka zawodowa

Poniżej cytujemy fragment uzasadnienia do wyroku Sądu Rejonowego z dnia 5 sierpnia 2020 roku.

Część pierwsza

Powódka A. P. wniosła o zasądzenie od pozwanego (…) Publicznego Szpitala kwot:

1.  50 000 złotych tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

30 000 złotych

20 000 złotych od dnia doręczenia odpisu pozwu

2.  6 822 złotych tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami 

3.  Ustalenia odpowiedzialności pozwanego za dalsze, mogące powstać w przyszłości skutki zdarzenia.

W uzasadnieniu żądania pozwu wskazano, że powódka została przyjęta do Kliniki (…) celem wykonania operacji kręgosłupa. Po wykonaniu zabiegu podjęto decyzję o jej wypisie. Przed wypisaniem ze szpitala zlecono wykonanie badania RTG, na które oczekiwała bez opieki i wskutek utraty przytomności doznała uszczerbku na zdrowiu w postaci urazu zębów, który szacuje na 10%.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał, że zarówno zabieg, jak i okres pooperacyjny przebiegł bez powikłań, opieka została zapewniona na należytym poziomie, zaś upadek pozwanej nie był spowodowany postępowaniem personelu medycznego, które było zgodne z aktualną wiedzą medyczną, kondycją powódki i brak jest przesłanek pozwalających na przyjęcie, że szpital ponosi odpowiedzialność za zdarzenie szkodowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

(…)

Stan pooperacyjny A. P., kilka godzin po operacji był dobry, podobnie jak następnego dnia – był z nią logiczny kontakt, ustąpiły przedoperacyjne dolegliwości bólowe, parametry były prawidłowe i stan ten pozwolił aby została spionizowana. Następnie przeprowadzano okresową rehabilitację pooperacyjną – również w standardowym zakresie.

Pierwszego dnia po operacji A. P., podczas chodzenia, opierała się na chodziku, w kolejnych dniach chodziła samodzielnie, czasami używając chodzika a czasami bez niego, nie zgłaszała żadnych dolegliwości. Stan pacjentki nie wzbudzał obaw wśród personelu szpitala, po operacji przeniesiono ją do sali ogólnej z uwagi na brak podstaw do pozostawienia jej w sali o intensywnym nadzorze.

A. P. była odwiedzana w szpitalu przez B. B., jej narzeczonego oraz swojego partnera.

Podczas wizyt B. B. A. P. skarżyła się na złe samopoczucie, płakała, leżała, nie mogła się ruszać. W jej obecności A. P. wstała z łóżka dopiero dzień przed wypisem ze szpitala.

Na oddziale neurochirurgii przyjęte jest, że jeżeli chory nie wymaga ciągłego nadzoru, jest chorym swobodnie chodzącym po korytarzu, do toalety, wówczas zazwyczaj pielęgniarki decydują się na luźniejszy nad nim nadzór. O tym, czy chory wymaga stałej opieki, czy nie decyduje pielęgniarka widząc w danym dniu chorego i w razie dostrzeżonych, niepokojących symptomów – zawiadamia lekarza. Zakres nadzoru nad pacjentami, w tym nad A. P., jest warunkowany kondycją chorego. Gdyby A. P. zgłaszała jakieś dolegliwości, to nadzór byłby uzależniony od tego, jaki byłby wynik badania oraz przeprowadzonej diagnostyki, niezbędnej w świetle dolegliwości zgłaszanych przez pacjentkę.

Doktor L. S. oceniał stan A. P. bardzo dobrze – nie skarżyła się ona na żadne dolegliwości, podawała, że dolegliwości przedoperacyjne ustąpiły – ustąpiły przedoperacyjne dolegliwości bólowe, określone w karcie informacyjnej, w części zatytułowanej Epikryza, jako dolegliwości korzeniowe. Stan pacjentki nie wymagał dodatkowych działań diagnostycznych po operacji.

Doktor L. S. zapisał w rubryce „Przebieg choroby”: „Stan ogólny b. dobry – chora zgłosiła chęć wyjścia do domu w dniu jutrzejszym. Parametry prawidłowe. Rana gojąca się prawidłowo. Chodząca samodzielnie, bez dolegliwości.”

L. S. widział A. P. na korytarzu, w towarzystwie innej pacjentki, gdy swobodnie rozmawiała i była w bardzo dobrej kondycji. Gdyby A. P. zgłaszała dolegliwości, na przykład w postaci zawrotów głowy, czy inne, wówczas doktor L. S. nie wyraziłby zgody na jej wcześniejszy wypis. Stan chorej przed wypisem doktor L. S. oceniał min. na podstawie dokumentacji pielęgniarskiej, jaka jest prowadzona i obejmuje regularne pomiary tętna, ciśnienia i bilansu płynów w pierwszych dobach po operacji.

Standardowo, w przypadku leczenia, jakiemu poddano A. P., nie wykonuje się badań obrazowych po operacji, za wyjątkiem zleconego przez lekarza prowadzącego badania rtg.

W karcie przebiegu choroby, doktor L. S. zamieścił wpis o treści: „Chora wyraża chęć wyjścia do domu w dniu jutrzejszym. Parametry prawidłowe. Rana gojąca się prawidłowo, chodząca samodzielnie bez dolegliwości.”, zaś w kolejnym dniu: „Stan chorej bardzo dobry, chodząca samodzielnie, wypis w dniu dzisiejszym. Zdjęcie szwów w trybie ambulatoryjnym. Zaplanowano badanie Rtg co do ustawienia kręgosłupa LS i konstrukcji stabilizującej”.

Wypis A. P. był planowany po siedmiu dobach od operacji, co jest procedurą standardową.

Z uwagi na dobry stan zdrowia, na prośbę pacjentki, lekarz operujący, będący jednocześnie lekarzem prowadzącym, wyraził zgodę na wypis ze szpitala w piątej dobie.

Doktor L. S. przyjechał do szpitala celem wypisania ze szpitala (…) i innej pacjentki. W tym dniu nie pełnił dyżuru i nie nadzorował oddziału – przyjechał wyłącznie w celu wypisania ww. pacjentek. Doktor zlecił wykonanie kontrolnego i rutynowego badania Rtg kręgosłupa obu pacjentek przygotowywanych do wypisu.

Ze względu na to, że pracownia Rtg znajduje się na innym poziomie niż oddział neurochirurgii, obie pacjentki odprowadziła na badanie pielęgniarka E. A., która wówczas pełniła dyżur.

A. P. czuła się dobrze, nie zgłaszała żadnych dolegliwości, drogę z oddziału do gabinetu Rtg przebyła w całości samodzielnie. Pielęgniarka E. A. zapytała obie pacjentki czy są w stanie pozostać bez niej przed gabinetem Rtg i z uwagi na akceptację z ich strony – pozostawiła je przed drzwiami pracowni diagnostycznej, zawiadamiając o tym techników. Pacjentki nie zgłaszały, by podczas oczekiwania na wykonanie badania konieczna była obecność pielęgniarki i deklarowały, że samodzielnie wrócą na oddział.

W trakcie oczekiwania na badanie A. P. zasłabła i upadła, uszkadzając zęby. Po powrocie na miejsce, w którym pozostawiła pacjentki, pielęgniarka E. A. zastała przytomną A. P. leżącą na podłodze. O zdarzeniu zostali poinformowani: lekarz dyżurny i doktor L. S..

Lekarz badający A. P. po upadku nie stwierdził odchyleń w jej stanie neurologicznym i stanie ogólnym. Chora była przytomna, w logicznym kontakcie, bez ubytków neurologicznych sugerujących uszkodzenie układu nerwowego. Nie było oznak złego samopoczucia, zawrotów głowy i zaburzeń świadomości. Odstąpiono od bań TK głowy.

Badanie stomatologiczne wykazało uszkodzenie przednich zębów szczęki górnej, a ze względu na ból szczęki podano środki przeciwbólowe i uspakajające, a lekarz poinformował pacjentkę o konieczności pozostania w klinice do momentu wykonania konsultacji stomatologicznej, która nie mogła odbyć się tego samego dnia, ponieważ zdarzenie miało miejsce w sobotę, kiedy w szpitalu nie ma stomatologa.

Po około dwóch godzinach od zdarzenia A. P., po rozmowie ze S. J. (1), lekarzem dyżurnym, na własne życzenie i za zgodą lekarza dyżurnego opuściła szpital.

W Książce Raportów Pielęgniarskich zapisano: „Pacjentka przed wyjściem do domu, lek. prowadzący zalecił wykonanie Rtg odc L/S.Chorą zwieziono windą badanie. Pacjentka czuła się dobrze, nie zgłaszała żadnych dolegliwości. Pozostawiłam chorą przed pracownię informujące o tym techników. Po ok. 10 minutach schodząc po pacjentkę zastałam ją leżąca na podłodze (przytomna, w kontakcie). Chora powiedziała, że chwilę przed upadkiem poczuła się słabo. Posadzono chorą na ławce. Dolegliwości ze strony kręgosłupa, rąk, nóg nie zgłaszała. U. dwie jedynki (zęby) i ruszające się jedynki i 1 dwójka po prawej stronie. Wykonano Rtg kręgosłupa i przewieziono chorą na wózku na oddział. Powiadomiono lek. dyżurnego. Podano 25 mg H. p.os i p/ból (ból zębów) 2 ml P.. Pomimo zaistniałej sytuacji, po uspokojeniu, ok. godz 13 00 chora zgłosiła chęć wyjścia do domu. Po uzgodnieniu z lek. dyżurnym pacjentka została wypisana.”

Jaki wyrok wydał w przedmiotwej sprawie sąd? Szczegóły w dniu jutrzejszym 13.03.2021 roku o godz. 16.00

Zobacz także: Orzecznictwo sądowe w zakresie praktyki zawodowej pielęgniarek

Wybrał: Mariusz Mielcarek 

POLECAMY!!!

Informator Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych o wynagrodzeniach pielęgniarek i położnych w nowej siatce płac od 1 lipca 2021 roku.

Grupa 9 – część pierwsza, część druga.

Grupa 8 – część pierwsza, część druga.

Grupa 7 – część pierwsza, część druga.

Komentarze

Oceń artykuł

Średnia ocen: 0 / 5. Ilość głosów: 0

Bądź pierwszym, który oceni wpis

8177 artykułów

O autorze

Czynny zawodowo specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej terapii. Były członek Okręgowej i Naczelnej Izby oraz delegat na Zjazd Krajowy samorządu zawodowego. Założyciel Ogólnopolskiego Portalu oraz Gazety Pielęgniarek i Położnych.
Artykuły
Zobacz także
AktualnościSzkolenia pielęgniarek i położnych

Szkolenia specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa. Mamy kolejnych specjalistów.

2 min czytania
Egzaminy pielęgniarek i położnych Szkolenie w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego dla położnych przygotowuje położne do profesjonalnego i samodzielnego sprawowania opieki nad kobietą i…
AktualnościOrzecznictwo sądowePraktyka zawodowa

Pielęgniarka zaprowadziła pacjentkę do RTG. Sama wróciła na oddział. Chora straciła przytomność. Jak sąd ocenił postępowanie pielęgniarki?

7 min czytania
Sąd ocenił postępowanie pielęgniarki… Publikujemy wyrok sądu w sprawie, która mogła dotyczyć każdej z pielęgniarek lub położnej. Na końcu artykułu można odnieść…
AktualnościOrzecznictwo sądowePraktyka zawodowa

Pielęgniarki - pacjentka w sądzie: wzywane pielęgniarki nie przychodziły.

4 min czytania
Sąd o prawa pacjenta do informacji o swoim stanie zdrowia, także w kontekście wykonywania praktyki zawodowej przez pielęgniarki… W jednym uzasadnień do…
Komentarze