Związek pielęgniarek o odzieży i obuwiu ochronnym
OZZPiP Choroszcz na swoim profilu w mediach społecznościowych zamieścił w dniu 10 września 2023 roku poniższą informację.
Pracownik musi się zgodzić na piśmie na używanie własnej odzieży i obuwia roboczego.
Nie można mylić dwóch rodzajów odzieży roboczej i ochronnej.
W przeciwieństwie do stroju ochronnego materiał, z którego wykonano odzież roboczą nie musi posiadać odpowiedniego atestu lub certyfikatu.
Odzież robocza, to odzież zabezpieczająca lub zastępująca odzież własną pracownika w warunkach, w których nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia, dostosowana do wykonywanej pracy. Do odzieży roboczej zaliczana jest tzw. odzież zawodowa, charakterystyczna dla konkretnych branż, np. ochrony zdrowia.
Używana w zakładzie pracy odzież robocza, tj. fartuchy oraz koszulki, która pełni funkcje reprezentacyjne, a także chroni odzież pracownika przed zniszczeniem i znacznym zabrudzeniem nie wymaga specjalnego oznakowania, gdyż taka odzież nie podlega obowiązkowej certyfikacji.
Biorąc pod uwagę specyfikę pracy w szpitalu nie budzi żadnych wątpliwości, że to pracodawca powinien wyposażyć pielęgniarki w odzież roboczą.
Pracownikowi NIE WOLNO korzystać z własnych ubrań i butów. Dzieje się tak w przypadku, gdy wykonywanie pracy powoduje intensywne brudzenie bądź skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo substancjami biologicznie zakaźnymi.
Pracownik może odmówić używania własnych ubrań i obuwia roboczego, jeśli pracodawca sam nie jest w stanie zapewnić odpowiednich środków ochronnych na danym stanowisku pracy. To na pracodawcy ciąży obowiązek zapewnienia stosownych ubrań roboczych, a nie na pracowniku. Jeśli zatrudniony odmawia używania własnej odzieży roboczej, to pracodawca nie może z tego powodu go zwolnić lub nałożyć na niego żadnej kary porządkowej. Fakt spełniania norm BHP prywatnej odzieży pracownika nie jest w tym przypadku w ogóle brany pod uwagę.
Zachowano oryginalne brzmienie.
źródło: OZZPiP Choroszcz