Portal Pielęgniarek i Położnych to także:
Wyszukiwarka
1. kursów i szkoleń dla pielęgniarek i położnych oraz,
2. organizatorów szkoleń dla pielęgniare i położnych.
.
Wejdź na wyszukiwarkę ….
.
.
Interpelacja do ministra zdrowia
w sprawie bagatelizowania przez zarządzających szpitalami problemu zakłuć personelu medycznego
Szanowny Panie Ministrze! W ciągu roku w polskich szpitalach wśród personelu medycznego dochodzi średnio do 37 tys. przypadków zakłuć igłami lub też innymi ostrymi narzędziami. Oznacza to, że każdego dnia, przykładowo podczas rutynowych iniekcji, zakłuwa się około 100 pielęgniarek. Bardzo często takie sytuacje mają poważne konsekwencje dla poszkodowanych, ponieważ mogą prowadzić do zakażenia ich wirusowym zapaleniem wątroby typu B lub C albo nawet wirusem HIV.
Problem zakłuć personelu medycznego jest niestety najczęściej bagatelizowany przez osoby zarządzające szpitalami. Nie każde zakłucie jest traktowane jako wypadek przy pracy, a pomoc zostaje udzielona pracownikowi zazwyczaj dopiero po rozwinięciu się u niego poważnych objawów chorobowych.
Tymczasem zapisy Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z późn. zm.) mówią wyraźnie, iż wypadek przy pracy to zdarzenie o charakterze nagłym, spowodowane jakąś przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w związku z pracą i spowodowało uraz lub śmierć pracownika. Ponadto w art. 2 pkt 13
ustawy wypadkowej, tzn. ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm.) ustawodawca zdefiniował związany z zaistnieniem wypadku przy pracy termin „urazu”, stwierdzając, iż uraz to uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego.
W myśl art. 234 Kodeksu pracy w razie wypadku przy pracy pracodawca jest zobowiązany jak najszybciej wyeliminować lub ograniczyć ewentualne zagrożenie oraz zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym. Pracodawca ma ponadto obowiązek sfinansowania leczenia profilaktycznego pracownika, który uległ wypadkowi w trakcie wykonywania czynności zawodowych.
Procedura leczenia profilaktycznego, którego celem jest zapobieżenie rozwojowi choroby, rozpoczyna się w momencie zgłoszenia przez osobę poszkodowaną zaistniałego wypadku oraz spisania stosownego protokołu w sprawie przez inspektora BHP. W dalszej kolejności poszkodowany powinien zgłosić się jak najszybciej do szpitala zakaźnego celem wykonania niezbędnych badań. Poszkodowany, u którego istnieje realne zagrożenie chorobą, powinien być objęty wielomiesięcznym monitoringiem.
Zarządzający szpitalami najczęściej nie kwalifikują zakłuć personelu medycznego jako wypadków przy pracy, w związku z czym nie mają obowiązku finansowania jego późniejszego leczenia profilaktycznego. Oszczędności z tego właśnie tytułu są dla szpitali spore, biorąc pod uwagę fakt, iż procedura profilaktyczna oraz badania diagnostyczne jednego poszkodowanego pracownika zamykają się w kwocie od 4 do 6 tys. zł.
Bardzo często całej procedury nie wszczyna sam poszkodowany personel medyczny. Braki osobowe na niektórych oddziałach oraz konieczność nagłego zejścia z dyżuru, a co za tym idzie, konieczność szukania na własną rękę zastępstwa, skutecznie zniechęcają pielęgniarki do zgłaszania zaistniałych w
efekcie urazów zakłuć.
W związku z powyższym bardzo proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1. Jakie jest stanowisko Pana Ministra w przedstawionej sprawie?
2. Czy pański resort monitoruje na bieżąco skalę opisanego w niniejszej interpelacji problemu?
3. Czy Ministerstwo Zdrowia podejmie działania celem sformułowania możliwych do późniejszego wyegzekwowania przepisów, określających jednolity model pomocy w nagłych wypadkach przy pracy, jakimi są niewątpliwie stanowiące poważne zagrożenie dla zdrowia a nawet życia zakłucia personelu medycznego?
Z poważaniem
Poseł Anna Nemś
Warszawa, dnia 25 lipca 2012 r.
.
Zobacz koniecznie wypowiedź pielęgniarki w przedmiotowej sprawie w Gazecie Pielęgniarki i Położnej nr 3 w kolumnie Z redakcyjnej poczty.
Zobacz także:
.
