Pielęgniarka pozwała szpital…

Publikujemy fragment wyroku Sądu Okręgowego z sierpnia 2025 roku. 

Sąd Okręgowy nie kwestionuje, iż jak podnosi skarżący, ustawa z dnia 15 lipca 2011 o zawodach pielęgniarki i położnej oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 marca 2017 r, w sprawie rodzaju zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia, różnicują uprawnienia do dokonania danych czynności ze względu na wykształcenie oraz posiadanie odpowiednich kursów, w tym samodzielnego wystawiania recept i zlecania niektórych badań.

Należy jednak podkreślić że uprawnienie do samodzielnej ordynacji przysługuje pielęgniarkom i położnym po ukończeniu specjalistycznego kursu, którego celem jest uzyskanie przez pielęgniarkę i położną wiedzy i umiejętności do wykonywania określonych czynności zawodowych przy udzielaniu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych leczniczych czy rehabilitacyjnych (art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 814 ze zm.). Obowiązek ukończenia kursu specjalistycznego nie dotyczy pielęgniarek i położnych, które w ramach kształcenia w szkołach pielęgniarskich i w szkołach położnych lub w ramach szkolenia specjalizacyjnego nabyły wiedzę objętą takim kursem. A zatem tylko część pielęgniarek posiadających tytułu magistra ma te kompetencje, ponadto posiadanie tego tytułu nie jest do tego jedynym bezwzględnym wymogiem. 

Istnieją więc takie pielęgniarki, które choć legitymują się tytułem magistra pielęgniarstwa nie mogą wystawiać recept, gdyż program studiów magisterskich nie przewidywał nabycia przez nie takich kompetencji i mimo posiadania tytułu magistra i tak muszą ukończyć kurs specjalistyczny w tym zakresie. Jednocześnie możliwa jest również sytuacja, gdy to pielęgniarka posiadająca tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa i średnie wykształcenie (a zatem takie kwalifikacje jak powódka) ma prawo wystawiać recepty.

Poza tym nie można dojść do przekonania, iż powyższe ma proste przełożenie na faktyczny zakres wymaganych i podejmowanych przez pielęgniarki u pozwanego czynności i ich faktyczne zróżnicowanie, z uwagi na poziom posiadanych kompetencji czy wykształcenia – szczególnie jeśli żadna pielęgniarka w pozwanym szpitalu w ramach swoich obowiązków nie wystawiała recept.

Słusznie zatem pełnomocnik skarżącej pielęgniarki zauważa, że powódka ma ukończone wszelkie kursy wymagane przez pracodawcę, które uprawniają je do wykonywania wszystkich czynności na oddziale, na którym pracuje. Zdobycie przez powódkę tytułu licencjata pielęgniarstwa ani magistra pielęgniarstwa nie przysporzyłoby powódce żadnych uprawnień – ani na Oddziale Intensywnej Terapii, ani pozostałych oddziałach pozwanego szpitala.

źródło: ms.gov.pl