W jaki sposób ma być oznakowana i umundurowana pielęgniarka systemu / ratunkowa? Zobacz projekt rozporządzenia MZ.

9 min czytania
AktualnościPielęgniarstwo ratunkowe
W jaki sposób ma być oznakowana i umundurowana pielęgniarka systemu / ratunkowa? Zobacz projekt rozporządzenia MZ.

                                                                   PROJEKT

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia ……………………….2009 r.
w sprawie oznaczenia systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i oznakowania jednostek tego systemu oraz wymagań w zakresie umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego

Na podstawie art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.), zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:
1)  wzór graficzny systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, zwanego dalej „systemem”, będący jego oznaczeniem; 
2)  sposób oznakowania: a)  jednostek systemu, 
b)  lekarza koordynatora ratownictwa medycznego, 
c)  kierującego akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, 
d)  osób wykonujących medyczne czynności ratunkowe, 
e)  ratowników z jednostek współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwanej dalej ,,ustawą”; 
 
3)  wymagania w zakresie umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego. 

§ 2.

Wzór graficzny systemu, będący jego oznaczeniem, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 3.

Sposób oznakowania jednostek systemu określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 4.

1. Lekarz koordynator ratownictwa medycznego posiada kamizelkę ostrzegawczą zgodną z PN-EN 471 + A1:2008 o barwie fluorescencyjnej żółtej, z pasami z materiału odblaskowego co najmniej klasy 1, zgodnie z PN-EN 471 + A1:2008 tablica 5, z nadrukiem koloru czarnego lub granatowego na plecach i z przodu o treści: „LEKARZ KOORDYNATOR”.
2. Kierujący akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych posiada kamizelkę ostrzegawczą zgodną z PN-EN 471 + A1:2008 o barwie fluorescencyjnej żółtej, z pasami z materiału odblaskowego co najmniej klasy 1, zgodnie z PN-EN 471 + A1:2008 tablica 5, z nadrukiem koloru czarnego lub granatowego na plecach i z przodu o treści: „KIERUJĄCY AKCJĄ MEDYCZNĄ”.
3. Wysokość nadruków, o których mowa w ust. 1 i 2, wynosi:
1)  z przodu 5 cm; 
2)  na plecach 15 cm. 

§ 5.

1. Osoby wykonujące medyczne czynności ratunkowe, z wyłączeniem osób wykonujących medyczne czynności ratunkowe w lotniczych zespołach ratownictwa medycznego, są oznakowane, w zależności od pełnionej funkcji, poprzez umieszczenie na umundurowaniu naszywki z przodu oraz nadruku koloru czarnego lub granatowego na plecach na materiale odblaskowym albo na taśmie samosczepnej:
1)  ,,LEKARZ”; 
2)  ,,PIELĘGNIARKA” lub ,,PIELĘGNIARZ”; 
3)  ,,RATOWNIK MEDYCZNY”. 
2. Wysokość naszywki, o której mowa w ust. 1, wynosi 5 cm.
3. Wysokość nadruku, o którym mowa w ust. 1, wynosi 15 cm.

§ 6.

Ratownicy z jednostek współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, są oznakowani poprzez umieszczenie na umundurowaniu naszywki o wysokości 5 cm:
1)  z napisem „RATOWNIK”; 
2)  z nazwą jednostki współpracującej z systemem. 

§ 7.

1. Wymagania w zakresie umundurowania członków:
1)  zespołu ratownictwa medycznego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia; 
2)  lotniczego zespołu ratownictwa medycznego określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 
2. Umundurowanie, o którym mowa w ust. 1, spełnia także wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).

§ 8

1. Ubiory niespełniające wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu, w zakresie umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego i lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, mogą być używane nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2013 r.
2. Specjalistyczne środki transportu sanitarnego niespełniające wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu, w zakresie oznakowania zespołów ratownictwa medycznego i lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, mogą być używane nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2011 r.

§ 9.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

 

 

MINISTER ZDROWIA


 

Uzasadnienie

Rozporządzenie stanowi realizację upoważnienia ustawowego zawartego w art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 oraz z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 237, poz.1653, oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59 i Nr 122, poz. 1007).
Rozporządzenie określa wzór graficzny systemu, sposób oznakowania jednostek systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne (dalej: PRM), lekarzy koordynatorów ratownictwa medycznego, kierującego akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, osób wykonujących medyczne czynności ratunkowe oraz ratowników z jednostek współpracujących z systemem, a także wymagania w zakresie umundurowania członków zespołu ratownictwa medycznego.
Wprowadzenie jednolitego oznakowania i umundurowania umożliwi lepszą niż dotychczas identyfikację członków zespołu ratownictwa medycznego, niezależnie od warunków pogodowych i wpłynie na polepszenie bezpieczeństwa pracy zespołów.
Dla umundurowania letniego i zimowego członków zespołów ratownictwa medycznego przyjęto, że odzież wierzchnia (kurtka, spodnie) powinna być wykonana z materiału o barwie fluorescencyjnej czerwonej, spełniającej wymagania PN-EN 471 + A1:2008, natomiast odzież noszona pod odzieżą wierzchnią (koszula, koszulka, bluza) powinna mieć barwę czerwoną, zgodnie z PN-EN 471 + A1:2008.
Dla umundurowania członków lotniczego zespołu ratownictwa medycznego przyjęto, że odzież wierzchnia (kombinezon, kurtka, spodnie) powinna być wykonana z materiału o barwie fluorescencyjnej czerwonej, spełniającej wymagania PN-EN 471 + A1:2008, natomiast odzież noszona pod odzieżą wierzchnią (koszulka, bluza) powinna mieć barwę czerwoną, zgodnie z PN-EN 471 + A1:2008.
Również właściwe oznakowanie ambulansów (folia odblaskowa typu 3) przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa pracy, poprzez poprawę widoczności ambulansu w warunkach używania świateł drogowych (w nocy). Proponowane regulacje wpłyną dodatnio na komfort i bezpieczeństwo pracy członków zespołów ratownictwa medycznego.
Jednolite oznakowanie lekarzy koordynatorów ratownictwa medycznego oraz szpitalnych oddziałów ratunkowych ułatwi zidentyfikowanie placówki odpowiednio: koordynującej lub realizującej medyczne czynności ratunkowe. Elementy graficzne opisane w rozporządzeniu mają charakter uniwersalny i wzorowane są na oznakowaniach używanych przez podmioty ratownicze w krajach Europy Zachodniej i w Stanach Zjednoczonych. To samo dotyczy wymagań dla umundurowania osób uczestniczących w akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych. Wymogi dotyczące bezpieczeństwa użytkowanej odzieży m. in. odporność na ścieranie, ogień, czynniki atmosferyczne, i inne właściwości zostały zaczerpnięte z Polskich Norm odnoszących się do odzieży ochronnej. Konieczność spełnienia minimalnych wymagań przez wszystkie elementy umundurowania zagwarantuje utrzymanie dostatecznego poziomu parametrów użytkowych całości zestawu odzieżowego wchodzącego w skład umundurowania oraz spełnienie wymagań w zakresie ergonomii ubioru. W związku z powyższym należy je traktować jako odzież ochronną zaliczaną do środków ochrony indywidualnej.
Wymagania dotyczące umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego stosować się będzie do umundurowania nabywanego po dniu wejścia w życie rozporządzenia, przy czym ustalono maksymalny termin używania dotychczasowego umundurowania na dzień 31 grudnia 2013 r. (zgodnie z § 8 ust.1 rozporządzenia). Odstąpienie od przepisu przejściowego wiązałoby się z koniecznością wymiany całości odzieży ochronnej użytkowanej obecnie w systemie ratownictwa medycznego,
co spowodowałoby z jednej strony duże nakłady po stronie dysponentów jednostek systemu, zaś z drugiej kłopoty w zapewnieniu dostaw kilkudziesięciu tysięcy kompletów nowego umundurowania, odpowiadającego warunkom określonym w rozporządzeniu. Przepis przejściowy umożliwi wymianę odzieży na nową w miarę jej zużywania. Należy zaznaczyć, iż obecnie nabywane przez dysponentów jednostek ubrania winny spełniać warunki określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane – zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.). Projekt zawiera również przepis przejściowy umożliwiający używanie środków transportu sanitarnego, które zostały zarejestrowane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, w dotychczasowym oznakowaniu do dnia 31 grudnia 2011 r. Nałożenie bowiem bezwzględnego obowiązku dostosowania obecnie funkcjonujących ambulansów do wymagań określonych w rozporządzeniu z dniem jego wejścia w życie wiązałaby się ze znacznymi kosztami dla dysponentów jednostek i mogłoby spowodować wyeliminowanie części zespołów ratownictwa medycznego z wykonywania swych zadań na czas koniecznych prac mających na celu dostosowanie do tych wymagań, a w konsekwencji doprowadzić do braku właściwego zabezpieczenia gotowości systemu.
Projekt był przedmiotem uzgodnień międzyresortowych i konsultacji społecznych dwukrotnie. Po zakończeniu procedury uzgodnień zewnętrznych przesłano do projektu uwagi, w wyniku których projekt uległ znacznej modyfikacji. W tej sytuacji dokonano stosownych zmian w projekcie. Ponadto uwagi zgłoszone przez podmioty w ramach uzgodnień zewnętrznych dotyczyły znaku graficznego systemu. Ministerstwo Zdrowia wystąpiło do Ambasadorów Państw Unii Europejskiej z prośbą o informację dotyczącą funkcjonowania znaku ratownictwa medycznego w poszczególnych państwach.
Z otrzymanych informacji wynika, iż nie ma jednolitego znaku, którym jest oznakowany system w tych państwach. Natomiast zaproponowany wzór graficzny istnieje np. w Danii, Grecji, Holandii, Słowacji i Finlandii.
Ze względu na fakt, że projekt wprowadza określone wymagania, w tym specyfikacje techniczne, podlegał on notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.).
W trakcie notyfikacji zostały zgłoszone zastrzeżenia przez Francję, co wymagało zmiany w treści załącznika w zakresie wymagań dotyczących umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego. W uwagach został podniesiony zarzut, iż wskazanie jednego rodzaju materiału może stanowić barierę techniczną handlu. Ponadto wskazano, iż umundurowanie podlega przepisom dyrektywy 89/686/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia ochrony osobistej.
Wprowadzone, w wyniku uwag Francji, zmiany dotyczą umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego i lotniczych zespołów ratownictwa medycznego.
W związku z powyższym zasadne jest podanie wymagań dla materiałów i wyrobów odzieżowych zamiast ich charakterystyki (załącznik nr 3 i 4 projektu rozporządzenia), przywołując normy europejskie zharmonizowane z Dyrektywą 89/686/EWG. W celu scharakteryzowania poziomu właściwości ochronnych i użytkowanych materiałów i odzieży należy przywołać konkretne klasy ochrony.
W projekcie rozporządzenia nie ma natomiast konieczności podawania konkretnych wartości liczbowych dla właściwości ochronnych środków ochrony indywidualnej, gdyż wynikają one z klas ochrony. Nie wydaje się również zasadne podawanie w rozporządzeniu składu surowcowego materiałów, gdyż wystarczy określić, jakie parametry higieniczne i biofizyczne dany wyrób ma spełniać.
Przedstawienie w rozporządzeniu specyfikacji środków ochrony indywidualnej nie dotyczy wprowadzenia wyrobów do obrotu na terenie Unii Europejskiej, a jedynie ujednolicenia umundurowania członków zespołu ratownictwa medycznego. Powyższe działania zostały podjęte w celu poprawy bezpieczeństwa członków zespołów ratownictwa medycznego, poprzez zagwarantowanie wysokiej, jednolitej, na terenie całego kraju, jakości umundurowania, a także ułatwienia przeprowadzenia akcji ratowniczych.
Ponadto wydaje się zasadne podjęcie działań zmierzających do podniesienia poziomu bezpieczeństwa i zdrowia członków zespołów ratownictwa medycznego, czego wyrazem jest m. in. określenie poziomu właściwości ochronnych umundurowania stosowanego podczas prowadzenia akcji medycznych czynności ratunkowych.
Jest to zgodne z postanowieniami dyrektywy 89/686/EWG (rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej – Dz. U. Nr 259, poz. 2173) i dyrektywy 89/656/EWG (rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 11 czerwca 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy – Dz. U. Nr 91, poz. 811) dotyczącej zapewnienia bezpieczeństwa stosowania środków ochrony indywidualnej w miejscu pracy.
Na skutek zmian wprowadzonych do projektu w wyniku notyfikacji projekt został ponownie przekazany zainteresowanym podmiotom.
Ponadto w porównaniu do poprzedniej wersji projekt uległ zmianie w zakresie centrum powiadamiania ratunkowego na skutek zmiany treści przepisu upoważniającego do wydania rozporządzenia, dokonanej ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przeciwpożarowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 11, poz. 59).
Wobec przedłużających się prac legislacyjnych nad projektem konieczne było wydłużenie okresu przejściowego, w celu dostosowania umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego niespełniających wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu, do dnia 31 grudnia 2013 r. (pierwotna wersja wskazywała 31 grudzień 2011 r.). Zmiany tej dokonano już po notyfikacji projektu. Nie spełnia ona jednak przesłanek określonych w § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597) i z tego względu projekt nie będzie wymagał ponownej notyfikacji.
W związku z wprowadzonymi zmianami projekt został natomiast ponownie przesłany do członków Rady Ministrów oraz zainteresowanych podmiotów społecznych.
Projekt nie wymaga przedstawienia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu celem uzyskania opinii, dokonania konsultacji albo uzgodnienia.
Projektowana regulacja nie jest objęta prawem Unii Europejskiej.

Informacja pochodzi ze strony internetowej MZ

 

 

Komentarze

Oceń artykuł

Średnia ocen: 0 / 5. Ilość głosów: 0

Bądź pierwszym, który oceni wpis

8410 artykułów

O autorze

Czynny zawodowo specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej terapii. Były członek Okręgowej i Naczelnej Izby oraz delegat na Zjazd Krajowy samorządu zawodowego. Założyciel Ogólnopolskiego Portalu oraz Gazety Pielęgniarek i Położnych.
Artykuły
Zobacz także
AktualnościGazeta Pielęgniarek i PołożnychNormy zatrudnienia

Pielęgniarki - normy zatrudnienia fikcją.

1 min czytania
Jak szpital wykazywał do NFZ liczbę pielęgniarek We wrześniowym wydaniu Ogólnopolskiej Gazety Pielęgniarek i Położnych, Redakcja cytuje za Najwyższą Izbą Kontroli fragment…
AktualnościGazeta Pielęgniarek i PołożnychWynagrodzenia pielęgniarek

Jak związek pielęgniarek podzielił pielęgniarki na gorsze i lepsze.

2 min czytania
Wynagrodzenia w podmiotach leczniczych Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych jest organizacją, która powinna walczyć o należne miejsce zawodu pielęgniarki i położnej…
AktualnościGazeta Pielęgniarek i PołożnychOrzecznictwo sądowe

SN - Izba pielęgniarek ugodziła w interes zawodowy pielęgniarki.

2 min czytania
Sąd Najwyższy stanął po stronie pielęgniarki w sporze z izbą Na podstawie uchwały wydanej z powołaniem się na art. 24 ust. 1…
Komentarze