Szanowny Panie Marszałku,
w odpowiedzi na przesłane do Ministerstwa Zdrowia w dniu 3 lipca 2017 r. zapytanie nr 3414 Pana Posła Pawła Lisieckiego w sprawie współczynnika pracy dla pielęgniarek z tytułem magistra uprzejmie proszę o przyjęcie poniższego.
Uchwalona przez Sejm w dniu 8 czerwca 2017 r. ustawa o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych określa najniższy poziom miesięcznego wynagrodzenia 
zasadniczego, czyli podstawowego wynagrodzenia brutto, wynikającego z umowy o pracę, bez dodatkowych składników (dodatków) do wynagrodzenia oraz innych świadczeń związanych z pracą. Zgodnie z ustawą wysokość najniższego wynagrodzenia zasadniczego przysługującego pracownikom wykonującym zawód medyczny zatrudnionym na poszczególnych kategoriach stanowisk pracy będzie uzależniona od poziomu wykształcenia wymaganego na stanowisku pracy, na którym zatrudniony jest dany pracownik oraz zakresu wykonywanych na tym stanowisku obowiązków. Celem ustawy nie jest ustalenie warunków wynagradzania za pracę pracowników wykonujących zawody medyczne w taki sposób, aby tworzyć tzw. siatki płac, lecz określenie najniższych wynagrodzeń zasadniczych, a więc minimalnego poziomu, poniżej którego pracodawca nie może ustalić wynagrodzenia zasadniczego. Wejście w życie przepisów ustawy spowoduje zatem konieczność podwyższenia wynagrodzeń tej grupy pracowników medycznych, których wynagrodzenie zasadnicze jest niższe niż najniższe wynagrodzenie określone na mocy ustawy.
Odnosząc się do pytania dotyczącego zawartego w załączniku do ustawy sposobu podziału pielęgniarek i położnych na trzy grupy, bez podziału na pielęgniarki z wyższym wykształceniem oraz bez wyższego wykształcenia, należy wyjaśnić, że został on wypracowany już na wstępnym etapie prac nad ustawą, w ramach branżowego Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia, przy udziale przedstawicieli związków zawodowych pielęgniarek i położnych. Propozycja podziału pielęgniarek i położnych na trzy grupy nie była wówczas kwestionowana, a zgłaszane przez środowisko uwagi miały charakter ogólny. Jednocześnie pragnę zwrócić uwagę, że obywatelski projekt ustawy w sprawie warunków 
zatrudnienia w ochronie zdrowia (druk nr 1648), poparty m.in. przez reprezentację pielęgniarek i położnych, również przewiduje ujęcie tej grupy zawodowej w trzech grupach – takich samych, jakie występują w ustawie uchwalonej przez Sejm. Odnosząc się do wysokości ustalonego w załączniku do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. współczynnika pracy dla grupy zawodowej pielęgniarek i położnych bez specjalizacji pragnę wyjaśnić, że przy ustalaniu współczynników pracy resort zdrowia musiał brać pod uwagę z jednej strony faktyczny średni poziom wynagrodzeń zasadniczych obecnie pracujących w podmiotach leczniczych pracowników, z drugiej zaś możliwość sfinansowania skutków podwyżek przez podmioty lecznicze i budżet państwa. Czytaj dalej…
