Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006 roku kwestię rodzajów i składu osobowego zespołów ratownictwa medycznego reguluje w nastepujacy sposób:
USTAWA
z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym
– wyciąg –
Art. 36.
1. Zespoły ratownictwa medycznego dzielą się na:
1) zespoły specjalistyczne, w skład których wchodzą co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny;
2) zespoły podstawowe, w skład których wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny.
3. W skład zespołów, o których mowa w ust. 1, wchodzi kierowca, w przypadku gdy żaden z członków zespołów ratownictwa medycznego nie posiada prawa jazdy kategorii B oraz nie spełnia warunków, o których mowa w art. 95a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, Nr 109, poz, 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486, Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711).
Komentarz redakcji Portalu Pielęgniarek i Położnych
W pierwotnej wersji ustawy ministerstwo zdrowia proponowało zapis:
Art. 36. 1. Zespoły ratownictwa medycznego dzielą się na:
1) zespoły specjalistyczne, w skład których wchodzą co najmniej trzy osoby, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny;
2) zespoły podstawowe, w skład których wchodzą co najmniej dwie osoby, w tym pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny, nieposiadające w swoim składzie lekarza systemu.
Co się zmieniło w końcowej wersji ustawy podpisanej przez prezydenta RPw dniu 12 października 2006 roku w stosunku do projektu rządowego?
Dopisano regulacje, że osoby wchodzące w skład zespołów zarówno specjalistycznych, jak i podstawowych, powinny mieć uprawnienie do wykonywania medycznych czynności ratunkowych. A medyczne czyności ratunkowe według słowniczka pojęć zawartego w Art. 3 ustawy to:
’świadczenia opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, udzielane przez jednostkę systemu, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, w warunkach pozaszpitalnych, w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.’
Nie znalazłem w ustawie definicji pojecia ’uprawnienie do wykonywania medycznych czynności ratunkowych’.
Zmiana w ust. 1 pkt 2 Art. 36 również jest istotna. Wykreślono z projektu wyrazy: „nieposiadające w swoim składzie lekarza systemu”.
Dla całości obrazu w tym zagadnieniu należy przytoczyć zapis Art. 63:
’Dysponenci zespołów ratownictwa medycznego dostosują skład tych zespołów do wymagań, o których mowa w art. 36 ust. 1, do dnia 31 grudnia 2010 r.’
Taki zapis dopuszcza do składu zespołu podstawowego…… lekarza.
Wobec powyższych zapisów wnioskuję, że ustawodawca dopuścił do dowolności w kwestii składu osobowego zespołu ratownictwa medycznego, ponieważ obecnie nie ma żadnych regulacji prawnych w zakresie składu osobowego i kwalifikacji osób wchodzących w skład zespołów ratownictwa medycznego.
Minister zdrowia miał delegację ustawową w ’starej’ ustawie o ratownictwie medycznym do określenia w rozporządzeniu w/w kwesti:
Art. 23.
ust.4, pkt.6
’rodzajów zespołów ratownictwa medycznego oraz niezbędne wymagania w zakresie ich składu osobowego i wyposażenia, uwzględniając niezbędne kwalifikacje i liczbę osób wchodzących w skład zespołów ratownictwa medycznego oraz minimalne wymagania techniczne i niezbędne wyposażenie środków transportu zespołów ratownictwa medycznego’,
ale mimo ustawowego zobligowania przez ponad cztery lata nie wydał takiego rozporządzenia!
Wnioski: W zakresie kwalifikacji i składu osobowego zespołów ratownictwa medycznego nie ma obecnie żadnych obowiązujacych regulacji prawnych. Po pierwszym stycznia 2007 roku wejdzie w życie nowa ustawa o państwowym ratownictwie medycznym, która wprowadza pojęcia: lekarz systemu i pielegniarka systemu. Ustawa tak definiuje te pojecia:
lekarz systemu – lekarza posiadającego tytuł specjalisty lub specjalizującego się w dziedzinie medycyny ratunkowej. (Do dnia 31 grudnia 2020 r. lekarzem systemu może być lekarz posiadający specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: anestezjologii i intensywnej terapii, chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, ortopedii i traumatologii, lub pediatrii).
pielęgniarka systemu – pielęgniarkę posiadającą tytuł specjalisty lub specjalizującą się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii, a także pielęgniarkę posiadającą ukończony kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii oraz posiadającą co najmniej 3-letni staż pracy w oddziałach tych specjalności, oddziałach pomocy doraźnej, izbach przyjęć lub pogotowiu ratunkowym.
W sytuacji, kiedy ustawa określa, że 'Dysponenci zespołów ratownictwa medycznego dostosują skład tych zespołów do wymagań, o których mowa w art. 36 ust. 1, do dnia 31 grudnia 2010 r.’ nowa ustawa daje do końca 2010 roku całkowitą dowolność w zakresie składu i kwalifikacji zespołu ratownictwa medycznego zarządzającym tymi jednostkami.
Czy o to chodziło autorom tej podobno 'nowoczesnej’ ustawy???
Mariusz Mielcarek