Ministerstwo spowodowało likwidację setek łóżek
na oddziałach internistycznych, a teraz planuje "tworzenie nowych
stacjonarnych miejsc opieki długoterminowej".
A jakie tam będą pracować pielęgniarki, skoro ich brakuje?
Posiedzenie plenarne sejmu w dniu 31 stycznia 2019 roku
Poseł Elżbieta Duda:
Szanowna Pani Marszałek! Szanowna Pani Minister! Wysoka Izbo! Z różnych miejscowości w całej Polsce do nas jako posłów docierają informacje o pacjentach, którzy po leczeniu wymagają dalszej profesjonalnej opieki, a rodziny nie są w stanie jej im zapewnić. W związku z tym chorzy pozostają na oddziałach szpitalnych, pomimo że nie wymagają hospitalizacji. Sytuację pogarsza brak miejsc w zakładach opiekuńczych, leczniczych, domach pomocy społecznej czy hospicjach. Przedłużanie tej nieuzasadnionej hospitalizacji generuje dodatkowe koszty dla szpitali, jest dla nich dużym obciążeniem.
W związku z powyższym zwracam się do pani minister o odpowiedź na następujące pytania. Czy ministerstwo zna i analizuje sytuację chorych, którzy po zakończeniu leczenia w szpitalach wymagają umieszczenia w zakładach opiekuńczych czy opiekuńczo-leczniczych, domach pomocy społecznej lub w hospicjach? Drugie pytanie: Jakie działania podejmuje minister zdrowia w celu zapewnienia ciągłości hospitalizacji, leczenia pacjenta wypisanego ze szpitala? I jeszcze jedno pytanie: Jak wygląda w ocenie ministerstwa dostępność tych świadczeń rehabilitacyjnych, dynamika finansowania świadczeń rehabilitacyjnych i opieki długoterminowej w trosce o zabezpieczenie opieki dla pacjenta? Dziękuję bardzo.
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Józefa Szczurek-Żelazko:
Szanowna Pani Marszałek! Szanowni Państwo!
Dziękuję bardzo paniom posłankom za zadanie tego pytania. Problem poruszany przez panie jest bardzo ważnym problemem, z którym boryka się obecnie służba zdrowia. Poprzedni sposób finansowania świadczeń zdrowotnych – sposób finansowania za usługę – spowodował, że zaburzona została koordynacja procesu leczenia, powstały utrudnienia związane z kontynuacją procesu leczenia.
Szanowni Państwo! Pacjent, który po pobycie w szpitalu wymaga kontynuacji leczenia na oddziale rehabilitacyjnym, w zakładzie opieki długoterminowej czy też w zakresie opieki ambulatoryjnej, po wypisaniu ze szpitala, zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia, otrzymuje stosowne skierowanie wydane przez lekarza prowadzącego. Zgodnie z ustawą pacjent ma prawo do wyboru świadczeniodawcy, a zatem każdy może zdecydować, w którym podmiocie leczniczym chciałby kontynuować pobieranie świadczeń. Niemniej jednak do ministra zdrowia docierają informacje – już zresztą docierały od wielu, wielu lat – że dostępność tych świadczeń poszpitalnych w dużej mierze jest ograniczona. W zależności od trybu skierowania, czy jest to skierowanie pilne, czy ten konkretny przypadek wymaga pilnej reakcji, czy może być przyjęty w trybie stabilnym, okres oczekiwania na świadczenie jest różny.
Minister zdrowia od kilku lat podejmuje konkretne działania mające na celu koordynację dalszych procesów leczenia. Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia wprowadziliśmy m.in. kompleksową opiekę w kilku rodzajach świadczeń, tych najistotniejszych z punktu widzenia epidemiologii w naszym kraju. I tak zostało wprowadzone kompleksowe świadczenie w zakresie postępowania po zawale serca. Pacjenci po zawale mięśnia sercowego mają zagwarantowaną kompleksową opiekę w postaci rehabilitacji. Polega to na koordynacji wszystkich działań związanych z opieką nad pacjentem w okresie 12 miesięcy od wystąpienia zawału. W ramach tej koordynacji świadczeniodawca jest zobowiązany zapewnić prowadzenie procesu terapeutycznego z uwzględnieniem zindywidualizowanych potrzeb pacjenta, według ustalonego wcześniej planu leczenia.
Podobna sytuacja ma również miejsce w przypadku pacjentów hospitalizowanych z powodu epizodów związanych z udarem. W tym wypadku również zagwarantowana jest wczesna rehabilitacja neurologiczna. Tacy pacjenci, w ramach skoordynowanego świadczenia, mają zapewnioną dostępność do wczesnej rehabilitacji neurologicznej.
Podobna kwestia, związana z koordynacją procesów leczenia, występuje również w przypadku nowotworów piersi. W tym wypadku również, po zastosowaniu konkretnej metody leczenia, zabezpieczamy kompleksową rehabilitację, która ma nie dopuścić do rozwoju obrzęku czy osłabienia sprawności kończyn.
To są przykłady konkretnych działań, które minister podejmuje w tych najistotniejszych przypadkach, mając na celu zapobieganie niepożądanym efektom, które mogą się pojawić w wyniku braku możliwości kontynuacji leczenia.
Poza tym wprowadziliśmy również w systemie nowe produkty dofinansowania przez Narodowy Fundusz Zdrowia, m.in. koordynowaną opiekę nad ciężarną, koordynowaną opiekę nad dzieckiem. Ma to związek z ustawą „Za życiem” i dotyczy sytuacji, kiedy dzieci, które rodzą się z problemami zdrowotnymi, w ramach dziecięcych ośrodków koordynujących, mają możliwość kontynuacji leczenia, rehabilitacji i koordynacji tych wszystkich procesów poprzez jednostki, które zakontraktowały te rodzaje świadczeń. Jest to jeden z elementów poprawy dostępności do świadczeń, które niezbędne są do utrzymania stanu zdrowia po procesie leczenia szpitalnego.
Chciałabym w tym miejscu podkreślić, że minister zdrowia podejmuje też inne działania, które mają zwiększyć dostępność do świadczeń w leczeniu poszpitalnym, m.in. w ubiegłym roku Sejm przyjął ustawę, która gwarantowała osobom ze znacznym stopniem 
niepełnosprawności oraz dzieciom niepełnosprawnym dostęp do świadczeń rehabilitacyjnych bez skierowania i poza kolejką. Te osoby korzystają z tego typu świadczeń. Ponadto świadczeniodawcom zostały przekazane dodatkowe środki w wysokości 5% wartości obecnego kontraktu. Te świadczenia są realizowane. Dostępność do produktów leczniczych, do środków ortopedycznych bez ograniczeń – to również są działania związane z kontynuacją leczenia, które podejmuje minister zdrowia.
Natomiast kwestia dostępności do opieki długoterminowej wymaga współpracy m.in. z samorządami lokalnymi. Chodzi tu zarówno o tworzenie nowych stacjonarnych miejsc (Dzwonek) opieki długoterminowej, jak również o rozwijanie świadczeń środowiskowych i dziennych dedykowanych właśnie pacjentom, którzy wymagają kontynuacji rehabilitacji czy opieki pielęgnacyjnej.
ródło: stenogram posiedzenia sejmu
Wybrał: Mariusz Mielcarek
