OKOŁO 2 TYS. PIELĘGNIAREK MA WIĘCEJ
NIŻ JEDNĄ SPECJALIZACJĘ
MZ TO KRYTYKUJE!
Pielęgniarki i położne mają prawo i obowiązek stałego aktualizowania wiedzy i umiejętności.
Podstawą prawną kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych jest ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych.
Ustawa określa cztery rodzaje kształcenia podyplomowego: szkolenie specjalizacyjne (specjalizacja), kurs kwalifikacyjny, kurs specjalistyczny, kurs dokształcający. Minister Zdrowia w 2015 r. zmniejszył liczbę dziedzin specjalizacji.
Jednakże ze względu na postulat wprowadzenia modułowego systemu kształcenia podyplomowego w toku prac Zespołu wskazano, że liczba dziedzin specjalizacji i innych obszarów kształcenia powinna ponownie zostać zweryfikowana.
Wskazano też potrzebę dalszej ewaluacji programów kształcenia podyplomowego w zakresie treści i wymiaru godzin kształcenia, wprowadzenia systemu modułowego, e-learningu oraz wprowadzenia mentora jako istotnego ogniwa rozwoju zawodowego i poprawy jakości kształcenia praktycznego. W celu upowszechnienia metody e-learningowej niezbędne jest zbudowanie platformy edukacyjnej przeznaczonej dla pielęgniarek i położnych. Aktualnie brakuje jednolitego systemowego rozwiązania w tym zakresie.
Szkolenia specjalizacyjne pielęgniarek i położnych są corocznie (od 2003 r.) dofinansowywane przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków publicznych przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa.
Od 2009 r. kwota środków finansowych przeznaczona na dofinansowanie szkoleń specjalizacyjnych z budżetu państwa wynosi corocznie około 8 mln zł. Kwota ta jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb i powinna być sukcesywnie zwiększana, z przeznaczeniem na dofinansowanie również innych form kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych, np. kursów kwalifikacyjnych.
W świetle obowiązujących przepisów prawa pielęgniarki i położne, które odbyły specjalizację
ze środków publicznych, mogą ubiegać się o dopuszczenie do kolejnej specjalizacji dofinansowywanej z budżetu państwa po upływie pięciu lat od zakończenia poprzedniej specjalizacji. Przyczynia się to do występowania niekorzystnego zjawiska ukończenia przez pielęgniarki lub położne kilku (minimum od dwóch do pięciu) dziedzinowo różnych specjalizacji, dofinansowywanych ze środków publicznych, z czego druga lub kolejna
specjalizacja zazwyczaj nie jest wykorzystywana w systemie ochrony zdrowia, z uwagi na niezgodność z profilem aktualnego zatrudnienia. Taki stan rzeczy dotyczy około 2 000 pielęgniarek i położnych.
źródło: Strategia na rzecz rozwoju pielęgniarstwa i położnictwa w Polsce
Wybrał: Mariusz Mielcarek
