Interpelacja do ministra zdrowia w sprawie planowanej likwidacji kilku centrów powiadamiania ratunkowego w woj. opolskim
Szanowny Panie Ministrze! Pragnę wyrazić głębokie zaniepokojenie w imieniu swoim i swoich wyborców faktem, iż od nowego roku w województwie opolskim będzie działało o 2 stacje mniej centrów powiadamiania ratunkowego. Po zmianie do likwidacji poszłyby CPR-y w Oleśnie i Strzelcach Opolskich.
Dyrektor szpitala w Oleśnie jest zbulwersowany takim obrotem spawy. Na zorganizowanie CPR-u w tym mieście poszły setki tysięcy złotych ze środków szpitala, powiatu i województwa! Oleskie centrum działa od 4 lat. Mieści się w budynku oleskiej straży pożarnej. W dyspozytorni 24 godziny na dobę dyżuruje trzech ludzi: pracownik straży pożarnej, szpitala i centrum zawiadamiania kryzysowego starostwa powiatowego. Centrum ma stałą łączność ze szpitalem i komendą Policji. Dzięki temu po zgłoszeniu wypadku w ciągu 60 sekund do akcji ratowniczej wyjeżdża karetka pogotowia i wóz strażacki. Dzięki nadajnikom GPS dyspozytorzy widzą na komputerowej mapie, gdzie w danej chwili znajdują się ËerkiË i strażackie wozy.
Powiat oleski sąsiaduje z trzema województwami: łódzkim, śląskim oraz dolnośląskim. Stanowi to dodatkowy argument o konieczności dalszego funkcjonowania CPR w Oleśnie. Szpital powiatowy w tym mieście jest dostosowany do potrzeb centrum powiadamiania ratunkowego. W lecznicy jest nowy oddział ratownictwa, jest oświetlone lądowisko dla helikopterów, OIOM, sztuczna nerka oraz oddział ortopedii urazowej. Patrząc na mapę można zauważyć, iż po wprowadzeniu planu likwidacyjnego w życie, połowa Opolszczyzny zostanie bez CPR-u. W takim przypadku telefony alarmowe z całej północnej części województwa odbieraliby dyspozytorzy w Opolu. I to oni musieliby w ciągu sekund decydować, gdzie posłać karetkę pogotowia. Ludzie często podają nazwy przysiółków albo zwyczajowe określenia. Dyspozytorzy z oleskiego centrum doskonale znają teren naszych powiatów, ale nie sądzę, żeby przeniesiono ich teraz do pracy w opolskim CPR.
Dodatkowy niepokój wzbudza fakt, iż taka reorganizacja znowu wydłużałaby czas reakcji na zgłoszenia alarmowe. Dyspozytor w Opolu musiałby znaleźć na mapie, skąd jest zgłoszenie, dzwonić do Olesna do szpitala i na komendę straży i dopiero wysłać pomoc. A przecież chodzi o to, żeby maksymalnie skrócić czas dojazdu do wypadku. Wtedy często liczą się tylko godziny.
Proszę o udzielenie mi odpowiedzi na następujące pytanie: Dlaczego centrum, które działa sprawnie i jest potrzebne przy ratowaniu życia ludzkiego, zamierza być zlikwidowane? Czy zostanie zmieniona decyzja w tej sprawie?
Posłowie Józef Stępkowski i Edward Józef Kiedos
Warszawa, dnia 3 grudnia 2006 r.
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia – z upoważnienia ministra – na interpelację w sprawie planowanej likwidacji kilku centrów powiadamiania ratunkowego w woj. opolskim
Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację Panów Posłów Józefa Stępkowskiego i Edwarda Józefa Kiedosa, w sprawie planowanej likwidacji centrów powiadamiania ratunkowego w województwie opolskim przesłaną przy piśmie znak: SPS-023-5695/06, uprzejmie wyjaśniam, iż organizację systemu powiadamiani ratunkowego na potrzeby systemu ratownictwa medycznego i krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r. określać będzie ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410).
Ustawa ta w art. 21 stanowi, iż wojewoda sporządza wojewódzki plan działania systemu, w którym określa lokalizację centrów powiadamiania ratunkowego oraz obszarów przez nie obsługiwanych. Centra te, zgodnie z art. 25, działać będą przy urzędzie wojewódzkim, a ich zadaniem ma być przyjmowanie zgłoszeń z nr alarmowego 112 i przekierowywanie do właściwej jednostki straży pożarnej, Policji lub pogotowia ratunkowego. Szczegółową organizację centrów, ich liczbę oraz sposób rozmieszczenia określi w rozporządzeniu minister spraw wewnętrznych i administracji, w porozumieniu z ministrem zdrowia. Jednocześnie ustawa w przepisach przejściowych daje wojewodom możliwość powierzenia funkcji nowych wojewódzkich centrów jednostkom straży pożarnej oraz samorządom terytorialnym (art. 61).
Minister spraw wewnętrznych i administracji do czasu wydania rozporządzenia, o którym mowa wyżej, zalecił wojewodom powstrzymanie się od tworzenia centrów zgodnie z nową ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym i utrzymanie systemu powiadamiania ratunkowego w dotychczasowym kształcie. Tworzenie CPR-ów przed wydaniem przedmiotowego rozporządzenia mogłoby bowiem, w opinii MSWiA, spowodować powstanie 16 odrębnych systemów.
Należy też zaznaczyć, iż wojewódzki plan zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych na rok 2007 dla województwa opolskiego tworzony na podstawie ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 113, poz. 1207, z późn. zm.), który z dniem 1 stycznia 2007 r. stanie się planem działania systemu w rozumieniu nowej ustawy, zakłada utrzymanie centrum powiadamiania ratunkowego w Oleśnie. Wojewoda opolski przedstawił jako załączniki do przedmiotowego planu trzy koncepcje docelowej organizacji systemu powiadamiania ratunkowego. Koncepcje te nie stanowią jednak elementu składowego planu, nie został podany termin ich realizacji i były one sporządzane przed wejściem w życie nowej ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
W podsumowaniu należy więc stwierdzić, iż plan, o którym mowa wyżej, nie zakłada likwidacji CPR w Oleśnie, a każda zmiana przedmiotowego planu wymagałaby akceptacji ministra zdrowia.
Z wyrazami szacunku
Podsekretarz stanu
Jarosław Pinkas
Warszawa, dnia 28 grudnia 2006 r.
Zobacz również:
