Szanowna Pani Minister,

W nawiązaniu do wydanych przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia regulacji prawnych dotyczących finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych, tj. Zarządzenia nr 84/2009/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 11 grudnia 2009 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze w ramach opieki długoterminowej, zmienionego Zarządzeniem Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia z dnia 30 grudnia 2009 r. nr 93/2009/DSOZ – pielęgniarki z Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej z Bobrka koło Oświęcimia skierowały do mnie prośbę o interwencję.

   Zasady rozliczania i finansowania świadczeń określone w powołanych powyżej aktach prawnych, zdaniem środowiska pielęgniarskiego wyłączają możliwość dalszego funkcjonowania na rynku podmiotów wykonujących usługi w zakresie świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych zwanych „świadczeniami gwarantowanymi”. Dotyczy to w szczególności świadczeniodawców wykonujących świadczenia gwarantowane w warunkach domowych, dla pacjentów przebywających pod jednym adresem tzn. w Domach Pomocy Społecznej (dalej DPS).

Podstawą rozliczeń i płatności za w/w świadczenia medyczne w okresie sprawozdawczym jest rachunek wraz z raportem statystycznym, jednostką rozliczeniową w świadczeniach pielęgnacyjnych i opiekuńczych jest „osobodzień”, za który ustalana jest zapłata – finansowana przez NFZ. Wspomniane Zarządzenie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 30 grudnia 2009 r. określa nadto „współczynniki korygujące” powodujące dysproporcję pomiędzy wysokością finansowanych przez NFZ świadczeń dla zakładów opiekuńczo – leczniczych lub pielęgnacyjno – opiekuńczych oraz dla pielęgniarskiej opieki domowej dotyczącej pacjentów przebywających pod różnym adresem zamieszkania, a wysokością świadczeń dla pielęgniarskiej opieki domowej dotyczącej pacjentów przebywających pod tym samym adresem zamieszkania. Podkreślić należy, że wszystkie opisane powyżej formy prowadzenia działalności w zakresie świadczeń pielęgnacyjnych dotyczą pacjentów, którzy w ocenie stanu zdrowia uzyskali 0 -40 pkt w ocenie opartej na skali Barthel.  

Sytuacja podmiotów takich jak Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Pielęgniarka” Sp. z o.o. który świadczy usługi w zakresie pielęgniarskiej opieki domowej dotyczącej pacjentów przebywających pod tym samym adresem zamieszkania tj. w DPS, w wyniku wprowadzonych przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia zmian zasad rozliczania i finansowania świadczeń stała się dramatyczna. Nie jest możliwe dalsze funkcjonowanie na rynku podmiotów wykonujących świadczenia w pielęgniarskiej długoterminowej opiece domowej przebywających pod tym samym adresem zamieszkania, po określeniu przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia współczynnika korygującego dla finansowania tych świadczeń w wysokości 0,4.

Należy zauważyć, że świadczenia finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia, a wykonywane zarówno przez zakłady opiekuńczo – lecznicze jak też świadczenia wykonywane w ramach pielęgniarskiej opieki długoterminowej domowej dotyczą takich samych pacjentów oraz takiego samego zakresu usług. Za świadczeniobiorców w obu przypadkach, uważa się pacjentów, którzy w ocenie stanu zdrowia uzyskali 0 – 40 pkt w ocenie opartej na skali Barthel – co wynika wprost z Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej. Podkreślić należy, że usługi świadczone na rzecz pacjentów DPS, dotyczą osób niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie, stąd trudno znaleźć uzasadnienie dla współczynnika korygującego 0,4.

Zróżnicowanie zakresu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej na niekorzyść podmiotów prowadzących działalność obejmującą świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze w ramach opieki długoterminowej, nie znajduje żadnego racjonalnego uzasadnienia i prowadzi do podważenia ich pozycji na rynku. Przed zmianą powołanego wyżej Zarządzenia Prezesa NFZ, świadczenia były rozliczane z zastosowaniem współczynnika korygującego 1,0, zakładana obecnie zmiana zmniejszająca współczynnik korygujący do 0,4 stawia pod znakiem zapytania dalszą działalność podmiotów takich jak Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Pielęgniarka” Sp. z o.o., tj. podmiotów specjalizujących się w zakresie świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej.

W tym stanie rzeczy dalsze prowadzenie w tym zakresie działalności jest ekonomicznie nieopłacalne. Podmioty takie znikną z rynku usług medycznych, bądź też będą zmuszone do obniżenia wynagrodzeń dla personelu medycznego, co będzie skutkować rozwiązywaniem umów o pracę przez pracowników i w konsekwencji uniemożliwi ich funkcjonowanie, zaś pacjenci wymagający szczególnej opieki zostaną pozbawieni świadczeń pielęgniarskich.

Regulacja Zarządzenia Prezesa NFZ z dnia z dnia 30 grudnia 2009 r. nr 93/2009/DSOZ, zdaniem środowiska pielęgniarek, prowadzi do uprzywilejowania jednych podmiotów kosztem drugich, zakłócając w ten sposób uczciwą konkurencję na rynku, nadto narusza również zasadę równości podmiotów, określoną w art. 32 Konstytucji RP.  

W związki z tym proszę o wyjaśnienie:

• Jakie jest uzasadnienie dla opisanego powyżej zróżnicowania wysokości finansowania przez NFZ świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych wobec takich samych świadczeniobiorców – zależnie od podmiotu wykonującego te świadczenia. Dlatego też zwracam się do Pana Prezesa NFZ o zmianę regulacji zasad finansowania i rozliczania świadczeń w pielęgniarskiej długoterminowej opiece domowej? 

  Powyższe ograniczenie wysokości finansowania należy zestawić z dwukrotnym zwiększeniem zakresu usług traktowanych jako równoważnik jednego etatu dla pielęgniarki opiekującej się osobami przebywającymi pod tym samym adresem. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 16 grudnia 2009 r. zmieniono Rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej. W związku z powyższym równoważnikiem jednego etatu przeliczeniowego dla pielęgniarki ma być jednoczasowa opieka nad nie więcej niż 12 osobami, gdzie uprzednio było to nie więcej niż 8 osób. Zatem dokonywane w prawie zmiany powodują zwiększenie obowiązków pielęgniarki, przy jednoczesnym zmniejszeniu wysokości świadczeń z NFZ.

  W służbie zdrowia wartość kontraktów na rok 2010 r. obniżono o 10 – 20%, natomiast wartość kontraktu dla NZOZ-u prowadzącego opiekę dla pacjentów kwalifikujących się do pielęgniarskiej opieki długoterminowej przebywających pod tym samym adresem o 40%.

  Proszę zatem o wyjaśnienie:

   

  • Z czego wynika tak duże zróżnicowanie kontraktów?

   

  Kolejną kwestią, która budzi sprzeciw pielęgniarek, jest zapis § 13 pkt 13 powołanego powyżej Zarządzenia nr 84/2009/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 11 grudnia 2009 r., stanowiący, że „pielęgniarka opieki długoterminowej domowej, nie może jednocześnie realizować zadań pielęgniarski podstawowej opieki zdrowotnej oraz zadań pielęgniarki w domu pomocy społecznej”. Trudno zrozumieć jakie czynniki uzasadniają wyłączenie możliwości podejmowania pracy zarobkowej przez w/w pielęgniarki, poza ich godzinami pracy finansowanymi przez NFZ, dlatego proszę o informacje:

  • Jaka jest podstawa prawna która ogranicza możliwość wykonywania dodatkowej pracy przez pielęgniarki opieki długoterminowej domowej?

  • Dlaczego ograniczenie możliwości zarobkowania dotyczy właśnie tej grupy pielęgniarek i czym jest to umotywowane?

  • Czy w razie braku przepisu uzasadniającego powyższe ograniczenie dotyczące podejmowania dodatkowej pracy przez pielęgniarki, istnieje możliwość zmiany Zarządzenia we wskazanym powyżej zakresie?

  Dalej, w związku z wymogami stawianymi personelowi medycznemu, określonymi w Załączniku nr 4 pkt części III w pkt 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej:

  • Czy istnieje możliwość wskazania ośrodków lecznictwa stacjonarnego w Małopolsce, które gotowe są przyjąć pielęgniarki świadczące pracę w ramach pielęgniarskiej opieki długoterminowej domowej na roczny staż pielęgniarki, o którym mowa w w/w rozporządzeniu?  

  W/w załącznik eliminuje pielęgniarki, które opiekują się pacjentami w DPS od 15-20 lat i obecnie zostaną bez pracy, mimo dużej fachowości niezbędnej przy prowadzeniu tego rodzaju usług w specyficznych warunkach.

  Z poważaniem

                                    Poseł na Sejm RP

                                    Janusz Chwierut