Dyrektorzy w sposób bardzo odmienny interpretują siatkę płac pielęgniarek i położnych

W dniu wczorajszym na Ogólnopolskim Portalu Pielęgniarek i Położnych w artykule redakcyjnym pt. Pielęgniarki – dwa warianty podwyżkowe – tak czy siak Sąd Pracy, opisaliśmy dwa z najbardziej rozpowszechnionych wariantów podwyżkowych. Przedstawione dwie sytuacje, dotyczą sposobu w jakich dyrektorzy podmiotów leczniczych podchodzą do zapisów siatki płac.

W dwóch przedmiotowych przypadkach, dyrektorzy mając „swoje racje”, w sposób bardzo odmienny interpretują zapisy siatki płac pielęgniarek i położnych. Skutkiem tych interpretacji jest zróżnicowanie wynagrodzeń zasadniczych. Nie tylko w sąsiadujących ze sobą podmiotach leczniczych ale także pomiędzy pielęgniarkami i położnymi wykonującymi ten sam zakres obowiązków na równorzędnych stanowiskach pracy, w tym samym podmiocie leczniczym.

Przedmiotem opisywanego zagadnienia, jest zapis w ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, który dotyczy kwalifikacji wymaganych na stanowisku pracy. Więcej szczegółowych informacji w poniższym linku.

III wariant podwyżkowy – dyrektor twierdzi, że nie ma środków finansowych na podwyżki

Ten wariant zdobywa coraz szerszą rzeszę zwolenników. Polega o na tym, że dyrektorzy informują ministra zdrowia oraz NFZ, że środki finansowe przekazane przez NFZ, na tzw. wzrost wynagrodzeń są zbyt małe, żeby dokonać podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych wszystkich pracowników w danym podmiocie leczniczym.

Ta grupa dyrektorów, przy wsparciu organów założycielskich domaga się ponownego wyliczenia, tym razem prawidłowego, wielkości środków finansowych, które powinien przekazać NFZ na ustawowy wzrost wynagrodzeń. Od dwóch tygodni odbywają się liczne spotkania dyrektorów podmiotów leczniczych z przedstawicielami ministra zdrowia oraz NFZ. Bardzo prężnie działa na tym polu izba lekarska.

Efektem tych działań jest pochylenie się nad powyższym problemem przez decydentów z MZ i NFZ, którzy pod presją, także medialną, wspominają coraz częściej, że problem jest realny oraz o dodatkowych środkach finansowych, które zostaną przekazane na realizację ustawy podwyżkowej.

To ogromny sukces „niezadowolonych dyrektorów” i olbrzymi problem wizerunkowy dla ministra zdrowia. Przecież ustawa podwyżkowa, była przedstawiana jako historyczna. Skutki jej pisania na kolanie i wbrew zdrowemu rozsądkowi uwidaczniają się w całej okazałości. Natomiast przyznanie się przez wiceministra zdrowia Piotra Brombera, do błędów w wyliczeniach kosztów ustawy jest kompromitujące. To kolejna wtopa PiS-u po reformie podatkowej w ramach Nowego Ładu.

Poniżej publikujemy pismo jednego z dyrektorów szpitala do pracowników, w którym informuje o sytuacji w zakresie wzrostu wynagrodzeń. Szerzej o sprawie napiszemy w popołudniowym artykule.

Dyrektor informuje pracowników: nie jestem w stanie, w odpowiednim terminie, wykonać regulacji zawartych w ustawie podwyżkowej

3 sierpnia 2022 r.

Szanowni Państwo,

zmuszeni jesteśmy zawiadomić państwa, iż według stanu na dzień wystosowania niniejszego pisma, z przyczyn niezależnych od Szpitala oraz pomimo podejmowanych dotychczas wysiłków ze strony Dyrekcji, aby możliwe skrócić okres panującej niepewności, Szpital nie zdoła wykonać w terminie wszystkich regulacji wynikających z ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, w brzmieniu nadanym od dnia 01 lipca br.

Konieczne jest podkreślenie, iż Dyrekcja ma na celu zarówno zapewnienie ciągłości funkcjonowania Szpitala, jak i w równym stopniu, zadbanie o dobro wszystkich pracowników jednostki, dzięki których wspólnej, ciężkiej i systematycznej pracy, jesteśmy w stanie codziennie realizować nasze zadania i zapewniać pacjentom najwyższym poziom opieki.

Powszechną jest wiedza, że wbrew twierdzeniom publikowanym przez stronę rządową, poprzez Narodowy Fundusz Zdrowia nie zapewniono odpowiedniego finansowania znacznych obciążeń szpitali związanych z wprowadzeniem zmian, o których mowa powyżej. Obecnie bowiem teoretyczny poziom zwiększenia finansowania przez NFZ, pozostawia deficyt na poziomie kwoty około 850.000,00 złotych w skali jednego miesiąca.

Dyrekcja Szpitala, wraz z pozostałymi jednostkami w regionie, przy wsparciu zarządów powiatów i Zarządu Województwa Wielkopolskiego, od ponad miesiąca prowadzi rozmowy z Wielkopolskim Oddziałem NFZ, celem zaktualizowania warunków umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych oraz urealnienia wysokości środków, które mają być przekazane celem umożliwienia szpitalom wykonanie nowych przepisów. Prowadzenia rozmów nie ułatwia fakt, iż NFZ pomimo wielokrotnych próśb, nie ujawnia szczegółów przyjętej metodologii aktualizacji wycen.

Jednocześnie chciałbym zapewnić, iż obecna sytuacja ma charakter przejściowy i wyrażam nadzieję, że szpitale oraz Wielkopolski Oddział NFZ osiągną niedługo porozumienie w przedmiotowej sprawie. Dyrekcja cyklicznie odbywa także spotkania z pełną reprezentacją organizacji związkowych, w trakcie których na bieżąco omawiane są aktualne działania Dyrekcji w tym przedmiocie, a także możliwe do podjęcia dalsze kroki.

Z poważaniem
Dyrektor Szpitala