W sprawie pielęgniarek skarżących szpital, rekapitulując, Sąd Najwyższy uznał…

Rekapitulując, Sąd Najwyższy uznał, że:

1. Od dnia 1 lipca 2022 r. cechą kwalifikującą do grupy zawodowej pielęgniarek nr 2, o której mowa w załączniku do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1473 ze zm.) było legitymowanie się pielęgniarki tytułem zawodowym: magister pielęgniarstwa albo legitymowanie się położnej tytułem: magister położnictwa, z wymaganą specjalizacją w dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, a także wykonywanie pracy na stanowiskach, gdzie wymagane były takie kwalifikacje zawodowe, przy czym determinantem podstawowym było adekwatne wykształcenie i specjalizacja.

2. Powołanie się przez pracodawcę w uzasadnieniu wypowiedzenia warunków płacy tylko na konieczność wykonania art. 5a cytowanej wyżej ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. w związku z art. 4 ust. 3 ustawy nowelizacyjnej z dnia 26 maja 2022 r. (Dz.U. z 2022 r., poz. 1352) było niewystarczające i z przyczyn formalnych mogło implikować uwzględnienie odwołań pielęgniarek (art. 30 § 4 k.p. w zw. z art. 42 § 1 k.p. w zw. z art. 45 § 1 k.p.).

3. Ustalenie przez pracodawcę na podstawie art. 5a ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych wskaźnika pracy pielęgniarki poniżej wskaźnika 1,29 mogło podlegać weryfikacji w postępowaniu odwoławczym od wypowiedzenia zmieniającego warunki płacowe.

4. Wykładnia prokonstytucyjna, funkcjonalna, celowościowa oraz historyczna, mimo braku pełnej jasności wykładni językowej, uzasadniają ustalenie dla pielęgniarki lub położnej wskaźnika pracy w wysokości 1,29, jeżeli pracodawca nie dostosował struktury zatrudnienia ani zakładowego regulaminu wynagradzania od dnia 1 lipca 2022 r. do grup zawodowych według kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku – stosownie do załącznika do ustawy, a pracownik faktycznie wykonuje zadania służbowe mając wykształcenie i kwalifikacje określone w punkcie 2 tego załącznika.

Z ustaleń zaskarżonego wyroku ani ze skargi kasacyjnej nie wynika, aby w okresie wypowiedzenia zmieniającego (do 31 marca 2023 r.) zmieniła się struktura organizacyjna pozwanego lub przepisy zakładowe umożliwiające indywidualną klasyfikację pracowników do stanowisk pracy stosownie do omawianej ustawy nowelizacyjnej. Z tego względu pielęgniarki zachowały prawo do omawianego minimalnego wynagrodzenia za pracę według współczynnika 1,29 – przysługującego im z mocy prawa (na podstawie ustawy nowelizacyjnej), mimo że przed wypowiedzeniem pracodawca stosował wobec nich inaczej ukształtowane formalne warunki płacowe. (…)

źródło: sn.pl