Praktyka zawodowa pielęgniarek
Na Ogólnopolskim Portalu Pielęgniarek i Położnych często poruszamy tematykę związaną z praktyką zawodową w kontekście orzecznictwa sądowego. Warto wiedzieć, w jaki sposób sądy podchodzą do odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych. W bieżącym numerze Ogólnopolskiej Gazety Pielęgniarek i Położnych publikujemy fragmenty uzasadnienia do wyroku Sądu Najwyższego – czy pielęgniarka naraziła pacjenta na niebezpieczeństwo?
Fragment uzasadnienia do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2023 roku.
Zobacz także inne orzeczenia sądów:
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 30 czerwca 2021 r. uznał M. B. za winną tego, że w nocy z 2 na 3 lipca na terenie Oddziału Chirurgii Ogólnej, podczas pełnionego dyżuru pielęgniarskiego, nieumyślnie naraziła A. S. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia w ten sposób, że będąc jako pielęgniarka zobowiązana do opieki nad wymienionym wyżej pacjentem, zaniechała właściwego i zgodnego z zakresem jej kompetencji monitorowania podstawowych czynności życiowych chorego, a zwłaszcza w zakresie zachowania funkcji układu oddechowo-krążeniowego, pomimo występujących u A. S. okresów pobudzenia i braku logicznego kontaktu oraz pogorszenia się jego stanu ogólnego, w wyniku czego nie ujawniła objawów niewydolności oddechowo krążeniowej u chorego i nie podjęła wymaganych w zaistniałej sytuacji działań diagnostycznych w celu wstępnego określenia stanu klinicznego pacjenta, w tym polegających na pomiarze ciśnienia tętniczego, częstości akcji serca i nie poinformowała o pogarszającym się stanie zdrowia A. S. lekarza dyżurnego, co znacznie utrudniło podjęcie działań diagnostycznych i leczniczych zmierzających do poprawy stanu zdrowia pacjenta, który zmarł w nocy 3 lipca na skutek niewydolności oddechowej z rozległą odmą podskórną i śródmięśniową, tj. popełnienia przestępstwa z art. 160 § 3 k.k. i za to skazał ją na karę grzywny w wymiarze 70 stawek dziennych po 100 zł każda.
Ponadto zasądził od M. B. na rzecz C.S. tytułem zadośćuczynienia kwotę 5000 zł i zwolnił ją od kosztów sądowych.
Apelację od powyższego wyroku wniosła obrońca M. B., zarzucając obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, tj.:
1. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. polegającą na uznaniu przez sąd meriti zeznań świadka C. S. za w pełni wiarygodne odnośnie do rozpoznania przez świadka M. B. i przekazania przez niego oskarżonej informacji o pogarszającym się stanie zdrowia A.S. w dniu 2 lipca, podczas gdy prawidłowa, tj. obiektywna i wszechstronna analiza zgromadzonego materiału dowodowego (wyjaśnienia oskarżonej, dokumentacja pochodząca z Oddziału Chirurgii Ogólnej, protokół konfrontacji, zeznania C. S. złożone w postępowaniu przygotowawczym – protokół przesłuchania C. S.), przeprowadzona zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego powinna prowadzić do uznania zeznań syna pokrzywdzonego jako niespójnych, a co za tym idzie niewiarygodnych, złożonych w celu pociągnięcia oskarżonej do odpowiedzialności karnej, co doprowadziło do błędnego ustalenia, iż M. B. została zaalarmowana przez świadka o pogorszeniu się stanu zdrowia A. S. podczas pełnionego przez nią dyżuru pielęgniarskiego, choć taka sytuacja nie miała miejsca; (…)
Więcej w tej sprawie przeczytasz w sierpniowym wydaniu Ogólnopolskiej Gazety Pielęgniarek i Położnych, w artykule na stronie 4.
