Pielęgniarka – biegła sądowa – wydała opinię w zakresie prawidłowości opieki pielęgniarskiej…

Publikujemy wyciąg z uzasadnienia do prawomocnego wyroku sądu z 2019 roku.

Sąd ustalił następujące fakty:

Pacjentka w dniu przyjęcia w oddział została zakwalifikowana do II kategorii opieki pielęgniarskiej, a zatem wymagała jej w ograniczonym zakresie. W związku z powyższym nie było wskazań do stosowania czynnej profilaktyki przeciwodleżynowej. Od czasu przekazania powódki do Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii personel pielęgniarski stosował profilaktykę przeciwodleżynową, ponieważ ryzyko wystąpienia odleżyn oceniono u chorej na bardzo wysokie, z uwagi zwłaszcza na unieruchomienie.

W tym czasie pozycję ciała pacjentki zmieniano co 2 do 4,5 godziny. W ten sposób nie dostosowano się do zaleceń Towarzystwa (…), zgodnie z którym najprostszym sposobem ograniczenia ucisku jest zmiana pozycji chorego w łóżku nie rzadziej niż co dwie godziny. W ten sposób chora została narażona na wystąpienie odleżyn.

Co do innych działań w zakresie profilaktyki powstania odleżyn, personel pielęgniarski należycie dbał o higienę osobistą, która leżała na materacu przeciwodleżynowym. Po ponownym przeniesieniu chorej do oddziały szpitalnego, w którym był hospitalizowana pierwotnie, pozycja jej ciała była prawidłowo zmieniana nie rzadziej niż co dwie godziny. Wykonywano na zlecenie lekarza domięśniowe zastrzyki – preparat żelaza i gentamycynę.

Następnie rozpoznano u chorej ropień pośladka prawego. Nie ma jednak przesłanek by stwierdzić, by w trakcie dokonywania domięśniowych wstrzyknięć doszło do naruszenia zasad aseptyki, czy antyseptyki, a zatem by doszło do jatrogennego wytworzenia ropnia pośladka. Stan ogólny skarżącej jednoznacznie wskazuje, że do rozwoju ropnia pośladka doszło z uwagi na obniżona odporność immunologiczną wynikającą z chorób współistniejących.

Odleżyny nie wymagały leczenia operacyjnego. Sposób postępowania lekarskiego w tym zakresie był wystarczający. Natomiast ropień prawego pośladka wymagał leczenia chirurgicznego. Dokonano nacięcia i drenażu ropnia. Z treści ropnej wyhodowano szczepy gronkowca złocistego metycylinoodpornego (MRSA).Przebyte zmiany ropne ani odleżyny nie skutkowały stałym ani długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu pacjentki, ani naruszeniem sprawności i funkcji organizmu (opinia biegłego torakochirurga).

Zakażenie gronkowcowe pośladków i lewej pięty spełniały kryteria zakażenia szpitalnego. Zakażone okolice zostały wygojone (opinia biegłego z zakresu chorób zakaźnych).

Opieka pielęgniarska w trakcie pobytu chorej w Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii była niedostateczna w stosunku do stanu i potrzeb, a to z uwagi na zbyt rzadką zmianę pozycji ciała, co niewątpliwie miało wpływ na powstanie u niej odleżyn (opinia biegłego z zakresu pielęgniarstwa).

Sąd zważył, co następuje:

W dalszej kolejności rozważań trzeba przejść do innych czynności w pozwanym szpitalu, zwłaszcza do kwestii opieki pielęgniarskiej. W tym zakresie doszło do zaniedbań sprzecznych ze standardami prawidłowego postępowania medycznego. Od czasu przekazania chorej do Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii personel pielęgniarski stosował profilaktykę przeciwodleżynową, ponieważ ryzyko wystąpienia odleżyn oceniono u powódki na bardzo wysokie, z uwagi zwłaszcza na unieruchomienie. W tym czasie pozycję ciała zmieniano jednak co 2 do 4,5 godziny. W ten sposób pacjentka została narażona na wystąpienie odleżyn. Opieka pielęgniarska w trakcie pobytu w Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii była niedostateczna w stosunku do stanu i potrzeb z uwagi na zbyt rzadką zmianę pozycji ciała, co uzasadnia zakwalifikowanie tej sytuacji jako błędu medycznego.

W zakresie prawidłowości opieki pielęgniarskiej, sąd również oparł się na opinii biegłej do spraw pielęgniarstwa, uznając ja za wiarygodną i logiczna. W ocenie sądu, zastrzeżenia podniesione przez stronę pozwaną nie podważyły w żaden sposób sporządzonej opinii, co oznacza, że sąd oparł się na niej stwierdzając wystąpienie zaniedbań w trakcie opieki pielęgniarskiej w pozwanym szpitalu.

źródło: orzeczenia.ms.gov.pl